Persoonlijk wachten wij al sinds januari vol verwachting op de Nederlandstalige uitgave van de nieuwe reeks van Alberto Varanda want nu kunnen we in de eerste plaats eens stoefen over onze kennis van deze Portugese tekenaar.

De 37-jarige Varanda kan ondertussen nog niet echt terug kijken op een welgevuld oeuvre, maar volg eens mee welke stripwatertjes hij toch al heeft doorzwommen. Op zijn derde belandt hij samen met zijn ouders in Parijs. Eens volwassen ontmoet hij Xavier Fauche, toen occasioneel scenarist van Lucky Luke en Rataplan. Voor de avonturen van de domme hond mag hij tekenaar Michel Janvier assisteren. Hij mag al eens een potloodtekening maken. Een andere Lucky Luke-scenarist, Jean Léturgie (Spoon & White), springt aan boord voor een tekenfilmversie van Lucky Luke in opdracht van Dargaud. Varanda springt mee. Een volgend tekenfilmproject waar hij aan meewerkt, is Les Tifous (De Banjers) van Franquin. Een eerste album van de Portugees had moeten verschijnen bij Alpen, waar Léturgie directeur was. Maar deze laatste ging er vandoor nog voor het album gepubliceerd werd. De moed niet opgevend publiceerde hij her en der, ook in de Franse edities van de weekbladen Kuifje en Robbedoes. Volgens onze info (maar we zouden het ook slecht vertaald kunnen hebben) sloeg hij zelfs het aanbod af om als midvoor te spelen bij Bayern München. Kramp kluisterde hem voorgoed aan het penseel... en aan het scenaristenkoppel Ange met wie hij De Orde van de Drakenridders, Sirene en Bloodline maakt.

Hun trilogie Verloren Paradijs is het voorlopige, magistrale magnum opus van de auteurs dat ook het alziend oog van Steven Spielberg niet ontging. Of tenminste toch dat van zijn productiefirma DreamWorks, dat de rechten voor de verfilming opkocht.

Het vrij complexloze verhaal over engelen en demonen, verdoemden en duivels is uit-munt-end in beeld gebracht door een zichzelf overtreffende Varanda. Sommige gevechtsscènes bijvoorbeeld lijken weggeplukt uit de massascènes in de film The Lord of the Rings. Alleen al voor de tekeningen katapulteren we dit album naar de hoogste regionen van onze voorlopige top 10 van de beste strips van het gezegende stripjaar 2002. En zeggen dat we eventjes genoeg hadden gekregen van het hele fantasygenre en z'n vele afgeleide subgenres!