HET GEHEIM VAN MICHIEL DE RUYTER
Marc Verhaegen + Jan Kragt/Marc Verhaegen • Eureducation
48 p. (SC)
|
|
| Jan Kragt |
|
De laatste keer dat we Marc Verhaegen zagen, deelde hij enthousiast persexemplaren uit van het kakelverse Het Geheim van Michiel de Ruyter. Goed een week later hebben wij ons exemplaar, zoals het een goede striplezer betaamt, netjes gekocht. Na lezing ervan kunnen we de trotse tekenaar bijstaan in zijn geestdrift. Het Geheim van Michiel de Ruyter is met overgave en met veel zin voor detail getekend. Die schepen! Die zeeslagen! Inkleurster Rachel van Dyck geeft er naar Vlaamse normen een meerwaarde aan door schaduw, diepte en structuur te creëren. Eerlijkheidshalve mogen we de voor ons volslagen onbekende Jos Vanspauwen niet vergeten te vermelden. Hij inktte Verhaegens tekeningen en toont zich daarin als een zeer bekwame assistent.
Dit album past in het Nederlandse jaar van Michiel de Ruyter, een bij onze bovenburen beroemde held uit hun zegerijke zeevaartgeschiedenis die in 1607 geboren werd in Vlissingen. Oorlogen en zeeslagen tegen vooral de Engelsen en de Fransen in de woelige 17de-eeuwse periode maken het natuurlijk ietsje makkelijker om je op te werken als held. In vredestijd zie je zelden zulke figuren opstaan. Coscenarist Jan Kragt belicht van geboorte tot dood ook de Ruyters' leven naast de wereldzeeën. Daar gaat het 'm minder voor de wind. Doodgeboren kinderen, echtgenotes die schielijk overlijden, een zoon die sneuvelt in de strijd,... Het zijn bijna clichés die bij legendarische figuren horen. Zoals elke biografie zal ook deze uitgave wel zijn bijgekleurd. Per slot van rekening was de Ruyter ook een zeerover, weliswaar in dienst van de Nederlandse marine. In Engelse en Franse geschiedenisboeken zal waarschijnlijk een minder fraai beeld van hem worden opgehangen. Al zal het gepaard zijn met ontzag en respect. Als mens was hij namelijk recht voor de raap en zo rechtvaardig als mogelijk.
Wat precies de inbreng is van Verhaegen in het scenario, weten we niet. Vermoedelijk gaf hij scènes extra cachet door er een humoristische toets aan te geven, met een gevoel die doet terugdenken aan zijn lange Suske en Wiske-carrière. Hij zal de biografische hompen wellicht ook gesmeerder aan elkaar hebben doen klitten. Hier ontwaren we echter soms nog de grootste slordigheden die ook in Senne & Sanne aanwezig zijn: onlogische of te gezochte overgangen, losse eindjes, onopgeloste vragen,... Mja, een uiterst gevarieerd leven zoals dat van Michiel de Ruyter krijg je ook niet zomaar in 48 strippagina's verteld. Toch geeft dit album aan ondergetekende Vlaming een vrij goed beeld van wie de Ruyter was en wat zijn belangrijkste wapenfeiten waren, zowel op persoonlijk vlak als voor het vaderland, te land en ter zee. Verhaegen heeft zich — met het moraliserende Senne & Sanne 2: Cordoba in het achterhoofd — trouwens opvallend ingehouden om van de Ruyters' strijd tegen de slavernij (een druppel op een hete plaat) niet wat meer op de voorgrond te plaatsen. Dat past wellicht meer in het educatieve plaatje dat een staartje wil zijn van de uitgever, stichting Eureducation, om jongeren te informeren en aan het denken te zetten. O ja, wat het zogezegde geheim van Michiel de Ruyter is, heeft eigenlijk geen belang. Het gegeven komt niet goed genoeg uit de verf om er bij stil te staan. We vinden dit hoe dan ook een geslaagde biografie, veel beter dan de Rebels-collectie van Casterman alleszins. Let ook op de knipoogjes naar schilderwerken van onder andere Paul Gauguin (pagina 18) en Edouard Manet (Le Déjeuner sur l'Herbe op pagina 22). Geestig! |
|
| > DAVID STEENHUYSE — maart 2007 |
