In de stripspeciaalzaak waar we de meeste van onze strips kopen (ja hoor, denk maar niet dat we complimenten geven op strips omdat we ze gratis krijgen van de uitgever — neen, dat doen we omdat we steeds goeie strips willen kopen en enkel dààr tekstjes over schrijven), luisterden we laatst met gespitste oren naar twee Franstaligen. Ze doorbladerden dit derde deel en loofden de verzorgde uitvoering van het drukwerk. Vooral de extra cover rond het album ontlokte flatterende woordjes. Soms vergeten we wel eens hoezeer we al bij al toch verwend worden in dit piepkleine taalgebied.

En verwend worden we des te meer door de inhoud van deze knappe hardcover. Was het eerste tweeluik nog een hele mond vol om het genre te bepalen (een magisch-realistische fantasywestern), dan is De Vilders veeleer een pure wraakwestern. En je steekt er nog wat van op ook want Natanaël sluit zich aan bij een trio 'skinners', bizonjagers die het enkel om het vel van de dieren te doen is, wat niet naar de zin is van de indianen. Bovendien zijn twee van de skinners, William en Andrew, in 't geniep homofiel, en dat hoort niet in de Far West van de 19de eeuw. Ze worden op de huid gezeten door huurmoordenaars in dienst van Andrews familie. Natanaëls ontmoeting met een aantrekkelijk hoertje en haar aan het syndroom van Tourette lijdende broertje zal-ie ook niet licht vergeten...

Het einde belooft nog meer bloedwraak eisende spanningen in het volgende deel. Het Pad van de Schimmen is een van de beste jonge series van de laatste jaren.