Helena is de aangenomen dochter van Bernard de Lorac. Ze leeft in de 13de eeuw, een tijd waarin vermeende ketterij hoogtij viert. Onder die ketters bevinden zich ook de Katharen die in hun geloof op een paar punten afweken van de Christenen. Middenin de strijd tussen katholieken en Katharen groeit Helena op, als één van de felste verdedigers van het Kathaarse geloof. Geld is echter een zware zorg en nadat een goudschat, die ze in de vorige cyclus in handen kreeg, opgebruikt werd, moet Helena op zoek naar nieuwe geldschieters. Als ze dat niet doet, zou het kunnen dat ze haar RSZ niet meer kan betalen en dat kan uiteraard nefast zijn als ze voor de licentiecommissie moet verschijnen. In het vorige deel was ze daarom een uitstaande lening gaan incasseren in Florence. De kostbare geldwissel die ze in ruil kreeg, probeert ze nu veilig terug in Montségur, het bolwerk van haar geloof, te krijgen. Ze wordt echter op de hielen gezeten door een aantal mensen, die op de geldwissel azen. Gelukkig duikt uit het niets plots een dood gewaande vriend op. Zal het dankzij hem wel lukken om levend terug thuis te geraken?

Dit achtste deel van de reeks sluit de tweede cyclus van dit historische epos af. Wie bij de term 'historisch' meteen denkt aan de geschiedenislessen van vroeger, en dit album vol walging laat liggen, slaat echter de bal mis. Jarbinet (je kan van hem binnenkort ook meer ontdekken in het tweede deel van Een Doodgewone Waanzin) is immers een vakman en net als De Torens van Schemerwoude (Ridder Aymar heeft trouwens een bijrolletje in een van de albums) is deze reeks een contradictio in terminis geworden: een aangename geschiedenisles!