Het is inmiddels alweer een tijdje geleden dat we het vorige deel tot ons genomen hadden. We waren bijna al vergeten waarom we deze sprankelende fantasyserie zo goed vonden en te pas en te onpas aanraden aan onze stripminnende medemens op zoek naar iets nieuws en goeds om te lezen.

Het onafscheidelijke duo, macho en gentleman Don Lope en de verliefde vos Armand Raynal, verkennen de zo moeizaam bereikte Tangerine-eilanden op zoek naar de vermelde geheimzinnige schat op een gevonden schatkaart. De inwoners van de eilanden, de Selenieten, lachen hen daarom uit, daartoe aangevoerd door prins Jan die (terug) naar de maan wil en zich ondertussen onledig houdt met het schrijven van theatrale opvoeringen.

Wat is er verder aan de poot? Awel, dat we ons weer een kriek gelachen hebben met verschillende scènes, nog niet in het minst in deze waar de kleine lomperik Eusebio in meespeelt. Sabels en Galjoenen is een meesterlijk spel tussen een theatrale musical zonder de vervelende muziek en de potsierlijke garderobe + decor van het hof van Lodewijk XIV zonder de pretentie. In Frankrijk toerde overigens een gezelschap een tijd lang rond met een theaterstuk, gebaseerd op deze wonderbaarlijke vermenigvuldiging van alsmaar betere tekeningen en een uitdeinend universum bevolkt door grappige tot tragische figuren. Van scenarist Ayroles verwachten we binnenkort het eerste deel van Garulfo, later gevolgd door de rest van de nog niet vertaalde serie.