Dat zeven van de negen besproken albums in dit nummer toevallig in HC verschenen, ligt integraal aan onze hoofdbekommernis: jou kennis laten maken met nieuwe én goeie albums. Nochtans zou je je luidop de vraag mogen stellen waarom een keiharde en spannende thriller zoals DNA geen kans krijgt in SC voor een nóg groter publiek dat ook al houdt van XIII of Largo Winch. DNA had net zo goed een topper voor de collecties Spotlight of Derde Stroming kunnen zijn, bedoelen we maar. Nu is het nieuw bloed voor de collectie Grafica.

Alex Dopek Naga is een Franse ex-bokser die eventjes weg wil van zijn adoptiefbroer, die aan een rolstoel gekluisterd is, en adoptiefzuster waarmee hij het bed deelt. In de VS maakt hij als lifter kennis met Jim. Ingenaaid onder zijn borsthuid bewaart Jim zes kogels. Maar Alex heeft enkele uitzonderlijke kwaliteiten méér. Wonden genezen als bij toverslag de dag nadien, ook na vijf flessen whisky raakt-ie niet dronken (hij moet er alleen van zeiken) en hij heeft een stemmetje in zijn hoofd dat 'm afraadt bepaalde dingen te doen of zeggen. Om te voelen dat hij leeft, doet Alex steeds net het tegenovergestelde wat 'm wel eens problemen oplevert of kwaad bloed zet bij louche figuren. Na een schermutseling in een bar moeten Jim en Alex op de vlucht slaan. Ondertussen is op het thuisfront de politie belast met een onderzoek naar een gevonden rugzak met daarin bloedstaaltjes van Alex... Het einde belooft ons heel wat bloedstollende zaken voor het vervolg omdat een stemmetje in Alex' hoofd ‘m zegt alles op z’n beloop te laten en niet op onderzoek uit te gaan, zie je?

Makyo en Toldac kwijten zich als scenaristenduo uitstekend van hun taak. In een ver verleden maakten ze samen al de grappige belevenissen van De Drabbels.