Dit is de eerste Conan-strip die we lezen, maar de films met Arnold Schwarzenegger kennen we uiteraard wel. Toch herkennen we de Arnold-Conan bijna nergens in de Barry & Roy-Conan waarvan Rode Spijkers hun laatste samenwerking was. Nu voor het eerst verschenen in het Nederlands in een super-de-luxe uitvoering waarvan het enthousiasme van de uitgever overdraagbaar is op zijn lezer. Voor een volledige voorstelling van Conan, zijn auteur Robert E. Howard en zijn comicbewerkers Barry Windsor-Smith en Roy Thomas verwijzen we je liever door naar de vele artikels die deze uitgave sieren. Al die info hier samenvatten of er het meest interessante uithalen is een onmogelijke taak. 't Is namelijk allemààl wetenswaardig.

Dat Conan een mijlpaal is in het heroic fantasy-genre willen we best geloven nu we Rode Spijkers achter de kiezen hebben. Dat de reeks vele Amerikaanse en Europese auteurs van vroeger en nu heeft beïnvloed is een ander aan te nemen feit. De aantrekkingskracht van dit verhaal is beslist te vinden in het atypische realisme van Barry Windsor-Smith, een uitgeweken Brit, met oog voor detail en eigenzinnig realisme... en een voorkeur voor het in beeld brengen van het bolronde achterwerk van piraat Valeria. Zijn Conan is nog niet de krachtpatser met een overmatig gespierd bovenlichaam zoals hij door latere tekenaars is neergezet. Dat hij wel al duidelijk kiest voor de optie geweld als de situatie daarnaar vraagt, lezen we uiteraard graag in dit soort genre. Maar aan schranderheid ontbreekt het hem niet. Dat maakt een verschil.

Het scenario van Roy Thomas probeert trouw te blijven aan het originele verhaal van Howard, taalgebruik incluis. We kunnen niet checken of hij daarin is geslaagd, maar als volwaardig verhaal staan de drie aaneensluitende comics als een huis. In de proloog ontmoeten Conan van Cimmerië en Valerian elkaar opnieuw. De voorkennis ontbreekt ons om hun eerdere ontmoeting te kunnen plaatsen, maar voor de rest heeft het bitter weinig belang. Het duo verslaat een reuzedraak waarna de tocht wordt verdergezet naar een doodse stad. Deze stad blijkt bewoond te zijn door twee elkaar bevechtende stammen. Conan en Valerian worden betrokken in het conflict en zullen er zich ook samen doorheen slaan.

De mix van fantasy, mystiek, horror en nog wat pulpkarakteristieken meer werkt wonderwel. Wel missen we misschien de soms psychedelische inkleuring van de jaren zeventig en een gedroomde comicuitvoering op inferieur, vergeeld papier voor die extra pulp-touch. Deze luxe-uitgave is daar bijna het tegengestelde van en presenteert het in een andere context. Daardoor dwingt het meer respect af voor de reeks en zijn auteurs. Deze eerste geslaagde lezing vraagt hoe dan ook naar meer. Toch maar eens de comicbakken afschuimen?