De wijde zeeën bevaren is voor velen de ultieme vorm van wegvluchten. De passagiers van het eeuwigvarend luxecruiseschip De Mekaton hebben het escapisme zelfs tot levensmotto verheven. Al meer dan driehonderd jaar houdt deze bizarre verzameling van hedonistische mensen en sprekende dieren elke avond een grandioos feest. Enkel het neushoorntje Fileon beseft dat het schip zelf de perfecte gevangenis is. Hij wil weg van het omringende water, weg van dat Hoeraland, op zoek naar het echte leven. In zijn vlucht sleurt hij de kleine Bruno en zijn moeder, de kapitein van het schip en een verstekelinge mee. Achterna gezeten door politiechef Snavelbek komen ze uiteindelijk op de noordpool aan. Al snel blijkt dat bevroren land het leefterrein te zijn van jagende robotten.

Jean-Baptiste Andreae's Mechanisch Land is een prachtig eerbetoon geworden aan Winsor McCays Little Nemo in Slumberland. In tegenstelling tot Hermanns adaptatie Nick en Mœbius' Little Nemo gebruikt hij die fabelwereld om er zijn eigen ding mee te doen. En dat is vooral tekenen en nog eens tekenen. Zelden hebben we de tegenwoordig populaire sciencefiction/artnouveaustijl (zie ook Kérioth, Akarus, De Regelaar, maar ook nog steeds De Duistere Steden) zo leuk op papier gezien. De fin de siècle bourgeoisie, de kostumering en de gezonde gekte maken van dit album de ideale opvolger van zijn veelvuldig bekroond debuut Hartenvreter. Daar moeten we op feesten!