Jean-Pierre is assistent bij een plastisch chirurg en doet aan vechtsport, omdat hij graag pijn voelt. Agnes is dol op reizen en laat zich op elke bestemming tatoeëren. Haar moeder is dan weer geobsedeerd door lichamelijke perfectie en is vaste klant bij een plastisch chirurg. Dit zijn maar enkele personages die in Lijf om Lijf voorkomen. Ondanks of dankzij hun fascinatie voor hun eigen lichaam — vandaar de titel van het album en tevens de rode draad doorheen het verhaal — raken de levens van verschillende personages met elkaar verweven.

Met Lijf om Lijf verschijnt er voor het eerst een strip van de beloftevolle Fransman Grégory Mardon in het Nederlands. Eerder debuteerde hij met Vagues à l’Âme, en tekende hij later op scenario van Charles Berberian Cycloman.

Door in 72 bladzijden acht hoofdpersonages te laten opdraven, leest Lijf om Lijf als een trein. Nergens is het verhaal verwarrend. De toevallige ontmoetingen tussen de hoofdfiguren zijn nooit geforceerd. Door de humor en de lichtvoetige toon van het scenario maakt Mardon zijn knap geconstrueerde strip goed verteerbaar. Verwacht geen wereldschokkende gebeurtenissen. Net als in De Val van Davodeau beschrijft Mardon fragmenten uit het banale dagdagelijkse leven van de personages.

Mardon is niet alleen een begenadigd verteller, we zijn ook gecharmeerd door zijn tekeningen, waarin we duidelijk invloeden van Blutch en Dupuy & Berberian terugvinden. Achteraf vonden we het jammer dat er geen ruimte was om sommige personages nog meer uit te diepen. Maar Mardon liet al uitschijnen dat hij met enkele figuren verder wil gaan in een nieuwe reeks. We kijken er al naar uit.