"Alweer een nieuw sciencefictionuniversum", zal je denken bij het zien van deze strips. Daar heb je dan alvast gelijk in, alleen met dit verschil dat dit concept echt wel anders is en boven de middelmaat uitstijgt. Alleen is er een probleem met de indeling en de nummering van TransGenesis die vele potentiële lezers van een aankoop zal weerhouden, zo vermoeden we. Laten we beginnen hierin alvast enige duidelijkheid te scheppen. Ten eerste is hier sprake van twee collectienamen: TransGenesis, de Franse collectienaam, en Renaissance,

de Nederlandstalige collectienaam waarin voorlopig alleen TransGenesis verschijnt. Vraag ons echter niet waarom in een collectie als Renaissance een sciencefictionverhaal verschijnt.

Verder is TransGenesis onderverdeeld in vier reeksen: 2025-2028 – De Geprogrammeerde Voorvader, 2029-2034 – Fides, 2035-2039 – De Stilte van de Aarde en 2040-2042 – De Heidense God. Van de eerste drie reeksen zijn recentelijk de eerste delen verschenen. Die uitgavepolitiek maakt het allemaal wel extra interessant want bij elk eerste deel weet je al informatie die je eigenlijk, de chronologie volgend, nog niet hoort te weten waarbij je je dan weer wel kan afvragen hoe het in godsnaam zo ver kon komen. Een beetje zoals het van langsom meer geciteerde Donjon Zenit, Ochtendgloren, Avondschemer en de nog te verschijnen Monsters. Bovendien werken er, ook al zoals bij Donjon, verschillende auteurs aan mee, met Ploy (Anahire) als rode verteldraad.

Maar daar houdt de vergelijking met Donjon ook op. TransGenesis is een reeks die helemaal draait rond de transgenetica (nee, toch?) met al zijn aspecten: het overbrengen van erfelijke eigenschappen op een andere soort of ander ras. Het verhaal neemt een aanvang wanneer Octogonia, de gedroomde universitaire stad, de ultieme ontdekking voorstelt. Hates, voorzitter van Octogonia stelt immers Jay voor: de perfecte, gecomputeriseerde prof. Tezelfdertijd werken Dudd, Ted en Marie aan de digitalisering van 'God'. In de Fides-cyclus gaat het over genetisch gemanipuleerd geloof terwijl in cyclus 3, De Stilte van de Aarde, de hele planeet inmiddels in een genetisch spelletje verwikkeld is, met de occasionele mislukking als gevolg. TransGenesis is een heuse aanrader in zijn genre.