Detective William Panama is te verstrooid en te onhandig om ooit tot de grote jongens te behoren. Desondanks komt hij er toch achter dat zijn opdracht om Sarah, de dochter van zijn rijke opdrachtgever Hermann Grimmler, terug te vinden, een dekmantel is. Sarah bestaat immers niet en het boek dat ze stal, blijkt belangrijker dan eerst gedacht. Maar een dekmantel voor wat dan wel? Panama stelt een ruil voor op een parkeerterrein met Grimmler, die eigenlijk ook slechts tussenpersoon is. De echte opdrachtgever blijft vooralsnog onbekend. De ruil mislukt, maar Panama is slimmer dan je wel zou denken... Terwijl Panama verder wegzinkt in nare dromen, toevalligheden en andere esoterische toestanden, vlucht hij naar Miami, al weet hij zelf niet goed waarom.

Qua setting en ook door de less is more-ideologie van tekenaar Martinez (Bellary’s Vloek waarvan binnenkort deel 2 verschijnt), lijkt de geplande trilogie William Panama wel wat op Mobilis van Andreas en Durieux. Bovendien is de typische David Lynch-sfeer nooit ver weg. Sterke referenties, heet dat dan. Net wanneer je denkt het verhaal door te hebben zet een volgende gebeurtenis alles weer op losse schroeven. We zijn in elk geval erg benieuwd hoe — en of! — beide auteurs erin zullen slagen de diverse verhaallijnen aan elkaar te knopen in het afsluitende deel.