Parijs, 1781. Een gesluierde met henna getatoeëerde vrouw laat haar rijtuig stoppen aan een sober weeshuis. De Zwarte Dame stapt uit om een jongen een wit masker aan te bieden. Een masker dat hij alleen kan afzetten als hij denkt aan een dier. Als totem koos de snaak een mier wat volgens ons een insect is, maar kom. Hij koos daarmee de weg van de duisternis.

Parijs, 1802. Napoleon Bonaparte regeert met harde hand over Frankrijk. Maar zijn lusten deelde hij met de schone Opale. Helaas voor de consul is zijn nachtsnoepje ervandoor met een reisetui met geheime dubbele bodem. Slechts één man kan het kleinood discreet terugvinden, 'La Torpille', de reizende ster van de lokale onderwereld.

De grote prijs van Angoulême zal dit op Vidocq gebaseerde tweeluik niet winnen, maar Jean Dufaux (Murena, Djinn, Aasgieren) schreef opnieuw een vlot verhaal. Bovendien bewees hij al met het intrigrerende De Rovers van de Keizerrijken dat het klikt met de realistische vette tekenstijl van Jamar. Voor ons is dat meer dan voldoende voor een leuk historisch striphalfuurtje.