Bibliografie van Philippe Aymond
• ApocalypseMania
• Highlands
Bibliografie van Jean Van Hamme
• Avontuur zonder Helden / 20 Jaar Later
• Blake en Mortimer (deel 13, 15, 19)
• Corentin
• Corentin (en de Prins van de Woestijn, Het Rijk van het Zwarte Water)
• De Avonturen van Blake en Mortimer
• De Bloedbruiloft
• De Chninkel
• De Meesters van de Gerst integraal
• De Telescoop
• Domino
• Een Avontuur zonder Helden
• Epoxy
• Harlekijn (Joker)
• Largo Winch
• Meesters van de Gerst
• Michael Logan
• Mr. Magellan
• Rani
• S.O.S. Geluk
• Thorgal
• Tony Stark (deel 2)
• Twintig Jaar Later
• Wayne Shelton
• Western
• XIII
LADY S. 1
Na Zdorovje, Shanjoeska!


Philippe Aymond + Jean Van Hamme • Dupuis (Spotlight)
48 p. (SC)
Straks op Vijftv?

115 scenario's in dertig jaar. Niet minder dan zeven miljoen verkochte Thorgals en nog meer XIII's. Laten we dan nog de playboy-miljardair Largo Winch niet vergeten met zes miljoen verpatste albums. Om zijn nieuwste strip Lady S. voor te stellen, werd een — naar verluidt — waanzinnige cocktailavond op de Belgische ambassade in Parijs georganiseerd. Een strip met een eerste oplage van koudweg 120.000 exemplaren. Hoeft het nog gezegd? Belgisch topscenarist Van Hamme is goud waard. Nu de man de komende jaren een punt zet aan zijn terminaal wordende geesteskinderen XIII en Thorgal, zag Dupuis zijn kans schoon. Ze vroegen de ex-Philips-manager een nieuwe serie te scheppen die eventueel ook verfilmd kon worden. Jean snuffelde in zijn lade, vond een oud scenario en Dupuis koppelde er een klassiek tekenende Aymond (ApocalypseMania) aan vast. Een spionagethriller was geboren.

Lady S.
schetst het bewogen leven van de knappe meertalige Suzan, de Nieuw-Zeelandse adoptiedochter van een Amerikaanse ambassadeur. Op een high society tuinfeest wordt ze plots aangesproken met het Etse Shanjoeska. En dan barst de bom.

Voor zijn eerste scenario met een vrouwelijke heldin, nam Van Hamme voor het eerst zijn vrouw in vertrouwen. Susans karakter werd er alleen maar berekender, passioneler en toch pakkender door. Helaas speelt Van Hamme iets te vaak op automatische piloot (de traditionele KGB-spion, het foefje van de broer van de ‘zieke' ober), maar dat weekendfilmgevoel vergeet je al snel door de immens snedige flashbacks. Of Lady S. een topper wordt, zal afhangen van het tweede deel, als de spionne in Susan wakker wordt. Potentieel heeft ze alvast genoeg.

> WOUTER PORTEMAN — oktober 2004