Het geanalyseerde bloedstaal uit een gestolen tas slaat onderzoekers met verstomming. De test geeft immers aan dat het DNA van de persoon van wie het bloed komt, niet 44+2 chromosomen heeft zoals bij een normaal mens, maar 46+2 zoals bij de allereerste mensen op aarde. Maar hoe komt Alex Dopek Naga, voormalig bokser en bezitter van het bloed, dan aan zo’n rare chromosomenstructuur? Misschien moet men zijn stamboom maar eens natrekken. Geen sinecure want Alex is geadopteerd en hij heeft zijn echte ouders nooit gekend. Een heuse klopjacht op Alex is het gevolg. Niet alleen de Parijse politie, louche figuren uit het boksmilieu en wetenschappers zijn naar hem op zoek, maar ook zijn stiefzus Emeline en zijn stiefbroer Yan zijn uit op zijn uitzonderlijk helende bloed. Alex' bloed helpt Yans ziekte in te tomen.

Hoe de hele geschiedenis precies in elkaar zit, wordt slechts mondjesmaat prijsgegeven. Ook De Zwarte Engel roept, vooral in het tweede stuk, meer vragen op dan dat het antwoorden verstrekt. Toch gaat deze spannende strip, die zich laat lezen als een heuse roadmovie, zeker ergens naartoe. Het hangt in de lucht, het moet er alleen nog uitvallen.

Makyo heeft al zoveel goede strips bij elkaar geschreven dat hij zonder blikken of blozen naast de beste scenaristen van zijn generatie mag staan. Met DNA heeft hij een verhaal geschreven dat de reeds rijke collectie Grafica (Coma, De Meesters van de Gerst, De Prins van de Nacht, Tosca,...) nog meer glans geeft. Bovendien is DNA de derde reeks die de tandem Rocco + Makyo oplevert naast De Zaden van het Paradijs en Purper, waarvan een verdere vertaling vooralsnog uitblijft. Wat ons betreft mogen ze in de toekomst de handen nog meer in elkaar slaan.