Tijdsgebrek, we hebben er allemaal wel eens last van. Vandaar die stapels ongelezen strips waartussen we behendig moeten laveren telkens als we ons naar de keuken willen begeven om de koelkast te plunderen. Ook Jacques Tardi heeft meer plannen dan hij kan verwezenlijken. Druk bezig aan zijn vierdelig magnum opus De Stem van het Volk vond hij het nodig om ons ook nog een keer te vergasten op een nieuwe Nestor Burma. Een heel genereus man, die Tardi, en dit kunnen we enkel maar toejuichen. Gelukkig is de baardige Fransman een perfectionist. In plaats van even snel tussendoor die nieuwe Nestor Burma af te haspelen en een ondermaats album af te leveren, ging hij te rade bij zijn vriend Emmanuel Moynot.

Tardi mag op beide oren slapen. Moynot heeft zich meer dan behoorlijk van zijn taak gekweten. Hij paste zijn tekenstijl zo nauw mogelijk aan aan die van Tardi. Wees dus gerust: Nestor Burma is nog steeds voorzien van bloemkooloren en een aardappelneus. En de vrouwen hoeven het gezelschap van Miss België-organisatrice Cecile Müller niet te vrezen. Zij komen eerder in aanmerking om op te draven in een Miss Vuilnisbak-verkiezing (wat ze dan ook doen).

Maar Moynot, die we vooral kennen van knappe kunstzinnige strips als Oscar en Meneer O, Meneer Khol en Anatomie van de Wanorde, legt ook zijn eigen accenten. Zo zijn sommige tronies wat gedetailleerder getekend en vertelt Moynot (die ook zelf de roman van Léo Malet bewerkte) het verhaal wat minder lineair. Maar de grootste aanpassing is natuurlijk de geslaagde inkleuring van Laurence Busca die geen afbreuk doet aan de donkere sfeer van de reeks.

In dit nieuwe album is Nestor Burma actief in het 6de arrondissement van Parijs. De pijprokende speurneus van het detectivebureau Fiat Lux onderzoekt een zaak van gestolen sieraden en bevindt zich al snel in het voor hem vreemde milieu van jazzmuzikanten en intellectuelen.

De Nacht van Saint-Germain-des-Prés is niet het beste Nestor Burma-album (120, Rue de la Gare is niet voor niets een klassieker) en op het einde werd een belangrijke vertalingsfout opgemerkt, maar het blijft aangenaam leesvoer. Hoewel Tardi artistiek directeur blijft van de reeks en dus te allen tijde Nestor Burma opnieuw naar zich toe kan trekken, mag Moynot in de toekomst gerust nog eens inspringen als Tardi druk bezig is aan zijn zoveelste meesterwerk. Ondertussen werkt Moynot ongetwijfeld aan zijn geplande one-shot voor de collectie Vrije Vlucht, te verschijnen in 2006.