MAKABI 3 De Duivel in Beeld
Olivier Neuray + Luc Brunschwig • Dupuis (Spotlight) 48 p. (SC)
|
|
Het Eiland meets James Bond |
|
In stripverhalen lopen nogal eens ongewone helden rond. Guust Flater of Lambik zijn zo enkele van die weinig heldhaftige figuren die toch al jarenlang lezers boeien en ontspannen. Een zachtaardige boekhouder als protagonist van een spionagethriller leek ook op z’n zachtst gezegd ongewoon. Luc Brunschwig en Olivier Neuray hebben van Lloyd Singer echter wel de held gemaakt in hun reeks Makabi. Zopas verscheen het derde deel dat meteen ook de eerste cyclus afrondt. Lloyd Singer werd eerder al door zijn oversten opgedragen om een jonge Russische vrouw en haar kind op te vangen. Zena vormde de kroongetuige in een onfrisse zaak van internetpornografie en mensenhandel. Singers menselijke karakter maakt hem de ideale steun en toeverlaat. Gaandeweg mengde echter ook zijn familie zich met de zaak en brachten ze zich zo allemaal in gevaar. Gelukkig was daar nog de mysterieuze vigilant Makabi, die steeds opduikt wanneer er onschuldigen in nood zijn.
Luc Brunschwig veroverde de harten van vele stripliefhebbers met zijn vijfdelige reeks De Macht der Onschuldigen (waarvan het laatste deel nog steeds op een vertaling wacht). Ook daarin muntte hij uit in het combineren van een bikkelhard scenario met menselijke personages. Hij schonk veel aandacht aan de verhalen achter deze mensen, hun families, hun motiveringen. Makabi lijkt in die zin wel een typisch verhaal van Brunschwig. De figuur Lloyd Singer en zijn familie raken in hun geheel betrokken bij het onderzoek van de FBI. Singer biedt vaak onverwachte oplossingen voor klassieke problemen uit misdaadverhalen. De figuur van Makabi verdient zeker een vermelding, aangezien deze één van de enige ‘superhelden’ is uit de Europese strip. De auteurs hebben met Makabi een kwaliteitsvolle thriller gemaakt die ruimte laat voor de personages om tot leven te komen. Deze eerste cyclus is één van de meest inventieve voorbeelden uit het genre van de laatste jaren. Tekenaar Olivier Neuray (Witte Nacht) bereikt een voorlopig hoogtepunt met zijn hoogst elegante realisme. De ontknoping biedt weinig verrassingen maar volgt eerder logisch uit de eerdere delen. De figuur van Lloyd Singer en zijn alter ego Makabi bieden nog voldoende stof voor volgende verhalen. |
|
> MARC BASTIJNS — maart 2005 |