Als je wil weten hoe dit verhaal zou eindigen dan had je ook het tweede deel van de roman L'Avion qui Tuait ses Pilotes uit 1971 kunnen lezen. De vertaling is opgenomen in het achtste deel van De Complete Tanguy en Laverdure. Ook die roman is geschreven door Jean-Michel Charlier. Dat de verhalen van Charlier nog altijd goed bevallen, blijkt wel uit de vele integrale uitgaven van zijn helden die de laatste jaren verschijnen. Niet alleen Tanguy en Laverdure, maar ook De Beverpatroelje, Roodbaard, volgende delen van Jan Kordaat en uiteraard Blueberry zijn van zijn hand. Ook enkele verhalen van Dan Cooper komen uit zijn pen.

Het vorige album eindigde met de tragische crash van een van de buitenlandse piloten en de zoektocht naar de vermeende saboteur gaat verder. De vakman Charlier creëert een setting waar iedereen elkaar begint te verdenken maar toch komt de uiteindelijke ontmaskering niet helemaal als een verrassing. Michel Tanguy speelt duidelijk de hoofdrol en dat stoort niet.

Complimenten voor tekenaar Matthieu Durand die prima werk aflevert en een tekenstijl hanteert die hoort bij de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. De personages zijn herkenbaar terwijl Laverdure minder als een karikaturaal personage wordt neergezet. De traditionele fratsen van Laverdure worden ons dus bespaard.

Als deze "Classic"-reeks wordt voortgezet, zal dat niet meer zijn met een verhaal van Charlier, maar zal er een nieuwe verhaal moeten worden bedacht. Hopelijk is dat wel beter dan de nieuwste avonturen van Tanguy en Laverdure op scenario van Jean-Claude Laidin. Het kwaliteitsverschil met het werk van Charlier is namelijk te groot.