De verovering van een land waarna enkele steden worden opgebouwd die even later weer oorlog met elkaar voeren, is een zeer mysterieuze aanhef waardoor je als lezer direct getriggerd wordt. Zeker als er een koning opstaat die als overwinnaar uit de bus komt en verzaakt aan het echte leiderschap. Hij stelt een verbond voor waarbij niet hij, maar zijn dochter en de zoon van een verslagen tegenstander de vrede moeten verzekeren. De Koning Vagebond, zoals hij genoemd wordt, verdwijnt uit het verhaal en de bewoners moeten wachten tot de twee kinderen volwassen zijn en hun huwelijksbeloften uitspreken. Tot zolang wordt de vrede bewaard door de Witte Garde die alle tegenstand het hoofd moet bieden en er geregeld op uitgestuurd wordt om eventuele bedreigingen neer te slaan. Wanneer die Witte Garde de opdracht krijgt naar het moerasgebied te trekken nadat enkele koeriers verdwenen zijn en enkele opmerkzame bewoners in de verte vuren zagen branden, schiet het echte verhaal van het duo Sergio Sandoval en Gonzalo Torné de la Guardia uit de startblokken. Ze vertellen hun verhaal via Igor de Gekke die op zijn eerste missie vertrekt met de Witte Garde. Hun reis wordt er alvast eentje waar achter elke boom of steen een nieuw gevaar kan loeren. Wat ze uiteindelijk ontdekken, geeft voldoende stof om uit te werken in de volgende delen.

De middeleeuwse setting en het verhaal doen een beetje denken aan Game of Thrones. Zeker als je het geweld waarmee we geconfronteerd worden onder de loep neemt. De Spaanse tekenaar Sergio Sandoval verrast met zijn tekeningen, want de man was voorheen vooral actief als tekenaar van Amerikaanse strips zoals Hellboy, Uncharted en Gear School. Zijn tekenwerk is in niets te vergelijken met de manier waarop hij in de eerder genoemde reeksen zijn prentjes presenteert. De tekenstijl sluit nauwer aan bij de Europese school en staat mijlenver van wat je verwacht van iemand die jarenlang ondergedompeld werd in de comicwereld. Sandoval werkt ook heel veel met tekeningen die de volledige breedte van de pagina inpalmen en hij slaagt er ook in pagina's lang het beeld te doen spreken zonder een enkel spoortje tekst.

De Spaanse romanschrijver Gonzalo Torné de la Guardia is verantwoordelijk voor de teksten. Hij weet ons een interessant verhaal voor te schotelen waarin voldoende spanning zit en waarbij je net voldoende te weten komt om het verhaal te volgen, want dit eerste deel van Alma Cubrae is zeer mysterieus en kan nog vele perspectieven openen voor de toekomst. Aan het eind van De Zielenverzamelaar wordt al een klein deeltje van het mysterie opgelost, maar de lezer heeft absoluut geen enkel idee welke richting dit verhaal in de toekomst uitgaat. Alvast een geslaagde missie om zieltjes te winnen voor deze nieuwe reeks.