In dezelfde week toen het allerlaatste nummer van Brabant Strip Magazine in de brievenbus plofte, lagen ook de laatste vier albums van de Collectie Fenix in de winkel. Van Kari Lente verscheen het allerlaatste krantenverhaal in album waardoor deze albumlijst eindelijk compleet is. De delen 2 en 3 van De Lustige Zwervers bevatten de resterende gags die Ons Volkske in 1959 en 1960 uitgaf en die nu voor het eerst in albumvorm verschijnen.

Op zijn slechts kan je stellen dat Brabant Strip te veel bleef vastzitten in de jaren 1940 en 1950 en wat minder de daaropvolgende of voorgaande decennia om keuzes te maken voor artikels en albumuitgaven. Op zijn best kan je oordelen dat het wel een boeiende, rijkgevulde periode bleef waarin de Belgische stripproductie in een stroomversnelling kwam. Het waren de gouden jaren van de weekbladen Kuifje en Robbedoes. Op Vlaams niveau droeg ook Willy Vandersteen in ruime mate zijn steentje bij.

De Lustige Zwervers is een aardig, maar niet bijzonder geestig gagreeksje met belegen grappen waarin de zwervers Job en Bob zich voor Jan en alleman laten inhuren om klusjes en karweitjes uit te voeren. Opdrachtgevers die weigeren te betalen, krijgen op een andere manier de rekening gepresenteerd. Net zoals in vele andere gagreeksen krijgen Job en Bob het vaak aan de stok met de arm der wet. Het vileine in absurde gagreeksen zoals Vandersteens De Vrolijke Bengels en Het Plezante Circus is nooit ver weg, maar echt gemeen wordt het nooit.

De Lustige Zwervers werd indertijd en ons inziens door de betere medewerkers van Studio Vandersteen uitgewerkt. Het oogt soms wat knullig, maar let eens op de koddige wagentjes, de mooi uitgewerkte decors, de algemene beeldregie, het vogeltje op het nummer van veel gags, de gezellige inkleuring ook. Het komt mooi samen op de prachtige covers van Eric De Rop wiens vader Eduard meehielp aan De Lustige Zwervers.

Brabant Strip had voor ons part nog wat langer mogen blijven steken in de jaren van weleer. Is het niet als magazine, dan wel als albumcollectie. Maar op den duur raakt ook daar het vet van de soep. Er waren nochtans nog honderden mogelijkheden in de jaren 1960 en 1970, alleen knelt het schoentje daarbij vaker op rechtengebied. Het was al een hoop gedoe om tijdschriften bij elkaar te zoeken, strips in te scannen en die te restaureren voor een albumuitgave. Het is voortaan aan anderen om Vlaamse producties uit de vergetelheid te redden en in albumvorm een nieuw leven te schenken.