Precies een jaar geleden publiceerde Strip2000 het achtste album van Snippers. Een jaar later is Strip2000 niet meer en heeft Aimée de Jongh afscheid genomen van haar dagstrip in de Nederlandse versie van Metro. Gelukkig zag Uitgeverij L nog wel brood in een laatste, extra dikke bundeling van Aimées laatste stroken die ze maakte tussen januari en juni 2017.

Van vermoeidheid in de grappen is geen sprake. Aimée worstelt met dagelijkse ongemakken waarvan bijvoorbeeld late en afgeschafte treinen ene grote ergernis blijken. Ze lijdt weleens aan keuzestress, qua pipikakahumor doet ze niet onder voor een man en ook over Zwarte Piet, Kerstmis, koffiebars, sociale media, trends in alle soorten en maten doet ze haar zegje. In Stef, de jongen met wie ze samenwoont, vond ze een partner in crime, een toetssteen, en net zo goed iemand om zich op af te reageren of ruzie mee te maken.

Snippers zullen we blijven onthouden als een Nederlandse strookjesstripreeks die boven de middelmaat uitsteeg. Dat Aimée intussen andere horizonten verkent door voluit te proeven van een ander buffet dan het toetjesbuffet waar ze in Snippers een geslaagde grap over maakte, is volkomen te begrijpen. Ze maakt illustraties, animaties, kinderboeken, graphic novels (haar album op scenario van Zidrou verschijnt later dit jaar) en ook andere kanalen merken haar werk op. Zij is vooruitgegaan, maar Snippers is hetzelfde gebleven. Zo legt ze het zelf uit op de laatste pagina die ze speciaal voor dit album maakte. Dat lezers er niet om malen als iets hetzelfde blijft, komt omdat ze daarvan houden. Maar Aimée is nog jong. Haar palmares groeit zienderogen en het wordt almaar indrukwekkender. We hebben nog veel om naar uit te kijken.