Deel 1, De Vriendin van Eva Perón, eindigde met een cliffhanger waarbij het geteste toestel crashte. Aan het begin van dit tweede deel wordt al gauw duidelijk dat er sabotage in het spel is. De Argentijnse regering is not amused en ook Vatine, wiens zoon nauwelijks de crash overleefde, is aangeslagen. De Franse vliegtuigbouwer is echter niet de enige die geboycot wordt. Ook de Duitsers, die hun vliegtuigen aan de man willen brengen in het Zuid-Amerikaanse land, worden stokken in de wielen gestoken. Zowel de Duitsers als de Fransen krijgen opnieuw de kans om met geld van de regering een nieuw prototype te bouwen. De Vatines, die de Duitsers verdenken van de sabotage, hebben echter nog andere katten te geselen. Vooral hun liefdesleven speelt hen parten. Tussendoor duiken de makers de politiek nog even in om de goede werken van Eva Perón te belichten. Alvorens we belanden op de dag dat de twee rivalen de lucht ingaan om de Argentijnse regering hun vliegtuig aan te prijzen als beste koop.

De basis voor dit verhaal ligt vooral bij de Franse Jean Vatine die zijn vliegtuig aan de man wil brengen aan de Argentijnen. Het verhaal zelf is geschiedkundig correct en ook alle nevenintriges hebben heel wat geschiedkundige waarde. Wat we echter al opmerkten in deel 1, dat er geregeld van de hak op de tak werd gesprongen, wordt ook verder gezet in dit tweede deel waardoor het scenario in dit tweede deel nog chaotischer is dan in het eerste deel.

Ook de lange epiloog van het verhaal doet afbreuk aan het geheel. We kunnen best begrijpen dat een schrijver een verhaal wat extra glans wil geven door er fictieve personages aan toe te voegen en op zich zijn de ingepaste verhalen netjes verteld. Het probleem is dat bij Onder een Loden Hemel het liefdesleven van vader en zoon Vatine het echte verhaal ondermijnt.

Het tekenwerk in dit tweede deel sluit nauw aan bij wat Michel Chevereau presenteerde in het eerste deel en past net zoals toen netjes in de tijd waarin dit verhaal (de tweede helft van de jaren 1940) zich afspeelt.