Ze hebben haast bijbels aandoende titels, die twee eerste delen van Misty Mission, maar bloody hell, wat is het een duivelse boel daar in 'Nam'. Twee beste vrienden vallen midden in de actie. Nicholas Beaulieu, ambitieuze rijkeluiszoon, piloot en tegen zijn zin getrouwd en Joshuah Lacour, een arme technieker die tegen zijn zin dienst nam en de kans nog niet zag zich aan zijn vriendin te binden. Heel verschillend dat wel — de vader van Josh heeft een proces lopen tegen zijn werkgever, de vader van Nicholas — maar ver van huis hebben ze dezelfde taak: dit kruitvat overleven, zodat ze thuis kunnen helpen de rommel op te lossen... Maar stapelen ze dit rugzakje niet vanzelf bovenop de miserie van een bikkelharde oorlog?

Michel Kœniguer schreef en tekende met Misty Mission 1 en 2 niet de aanvang van je typische luchtvaartreeks. Vooreerst omdat de vliegtuigen niet het merendeel van de aandacht naar zich toetrekken, dat doen de personages. Ten tweede omdat de verhaallijnen en motieven op de grond, tussen het dichte Vietnamese bladerdek en aan het Amerikaanse thuisfront, minstens even belangrijk zijn. Michel Kœniguer is een scenarist die beseft dat piloten mensen zijn, die boven de wolken het uiterste geven omdat ze 's avonds nog een leven (willen) hebben om naar terug te keren.

Is Misty Mission de best getekende recente luchtvaartreeks? Allicht niet... Angel Wings loopt nog. Heeft Misty Mission de meest ruim uitgewerkte karakterschetsen voor/van piloten en aanverwanten? Waarschijnlijk niet, Berentand bijvoorbeeld beet ons toch net dat tikkeltje steviger vast. Toch zijn we blij dat Silvester deze reeks van Gorilla overnam. Blij, omdat deze reeks aantoont dat bij een degelijke luchtvaartstrip de vliegtuigen zo nu en dan wel eens aan de grond mogen blijven. Want zo krijg je een cross-over van een luchtvaartstrip en een Vietnamportret.