De Vriendin van Eva Perón is het eerste deel van het tweeluik Onder een Loden Hemel waarvan het tweede deel, De Laatste Crash, in maart zal verschijnen. De inspiratie voor deze luchtvaartstrip vonden de heren Jack Manini en Michel Chevereau in de geschiedenis van de Argentijnse luchtvaart, die net na de Tweede Wereldoorlog grote stappen zette onder de supervisie van de toenmalige president Juan Perón.

Het is algemeen geweten dat heel wat Duitsers na de oorlog verkasten naar Zuid-Amerika, maar het was uiteindelijk wel een Fransman die de pionier was en die het Argentijnse luchtvaartprogramma onder handen nam. In het scenario van Onder een Loden Hemel wordt fictie vermengd met geschiedenis en dankzij het dossier aan het eind van dit eerste deel, steek je heel wat op van hoe alles toen in zijn werk is gegaan.

Wanneer het verhaal start, zijn we in september 1945. Een zekere Jean Vatin probeert op het Argentijnse ministerie van de luchtvaart zijn plannen te slijten. Daar zijn ze niet echt onder de indruk van zijn ideeën. Vatin denkt aan opgeven, maar dankzij een auto-ongeluk komt hij in contact met Evita Perón en kan hij zijn project opstarten. Het accident brengt ook opnieuw liefde in zijn leven en Jean verdiept zich verder in de ontwikkeling van het prototype dat hij klaarstoomt voor de Argentijnen. Niet alles loopt echter van een leien dakje en naar het eind toe krijg je als lezer het gevoel dat er andere belangen meespelen.

Het verhaal in dit eerste deel spreidt zich uit over twee jaar en dat zorgt er soms voor dat het niet altijd coherent is. Je krijgt soms de indruk dat men van de hak op de tak springt. Bij sommige passages vraag je je ook af wat die uiteindelijk met het verhaal te maken hebben. Na het lezen van deel 2 zullen we pas kunnen besluiten of deze intermezzo's bijgedragen hebben aan het uiteindelijke verhaal.

In zijn tekeningen weet Chevereau ook de tijdsgeest goed over te brengen. Dit zorgt er voor dat de strip er een beetje ouderwets uitziet alsof hij getekend is in de tweede helft van de jaren 1940. Op zich is dat geen probleem, want zo word je als het ware ondergedompeld in die naoorlogse tijd in Argentinië.