Menige zaterdagnamiddag hingen wij aan de tv gekluisterd. Alles moest eraan geloven, en hoe doller de actie, hoe eenvoudiger de plot en hoe rondborstiger de dames, hoe liever. We waren duidelijk geen meerwaardezoeker in de jaren 1980. Uit dat tijdperk van haarlak, walkmans, beenwarmers en epauletten, komt ook deze bundeling. Taxi is de codenaam van de blonde, flink van ronde vormen voorziene heldin. Ze werkt voor het persbureau Control Press in Barcelona, en steekt beroepsmatig maar al te vaak haar fraai gevormde neusje in louche zaakjes. Uiteraard loopt het steeds mis, en in heerlijke rechttoe rechtaan verhaaltjes springt ze uit boten, hangt ze uit helikopters en doorkruist ze zelfs de Sahara.

Alfonso Font ken je misschien als leerling en medewerker van Hugo Pratt, van zijn Duisteringen dat hier in 2016 uitkwam of van zijn meest recente reeks Héloïse van Montfort. Zijn duidelijk leesbare stijl en hoog vertelritme zijn de grootste verkoopargumenten van deze bundeling van drie eerder bij Arboris (1989-1991 onder de reeksnaam Het Doolhof van de Draak) verschenen albums, want alles ademt onmiskenbaar de sfeer van de jaren 1980 uit. Op een bepaald moment wordt er zelfs nog een typelint tevoorschijn gehaald, en we kunnen ons niet voorstellen dat we hiermee de jongere lezers zullen kunnen aanspreken.

De plots blijven echter overeind, alsook de tekeningen. En soms moet dat niet meer zijn. Een lekkere B-film, met een zak nootjes op de schoot en met duim en wijsvinger mee naar de slechteriken schieten!