Je hebt knappe scenario's, je hebt vernuftige scenario's en dan heb je nog het scenario van de nieuwe Ravian door Wilfrid Lupano (Krasse Knarren, Alim de Leerlooier,...). Dat verhaal is zo geniaal, zo af, zo Ravian. Een klein tipje van de sluier geven we je: de drie Shingous hebben nog maar eens geld geroken. Met hun Shingouzlooz Inc. koloniseren ze nu dode planeten en verkopen die. Om tijd te winnen op hun zoektocht gebruiken ze hiervoor een aftandse tijd-ruimteteletransporter die hun onderzoekssondes heel ver in de ruimte brengen. Maar een van die toestellen is via een tijd-ruimtesprong terecht gekomen op de prehistorische aarde. Hun sonde zond dus enkele miljarden jaren probleemloos uit waardoor de aarde automatisch eigendom werd van de Shingous. Helaas verloren ze de planeet na een pokerpartijtje. De nieuwe eigenaar is een watersmokkelaar die waterrijke planeten opkoopt om droge planeten leefbaar te houden. Een ramp dreigt. Intussen staan de tijd-ruimteagenten Ravian en Laureline op het punt een hippe androïde te arresteren die zichzelf heeft omgevormd tot wandelend fiscaal paradijs. Per dag maakt hij in zijn interne servers een miljoen vennootschappen aan waarmee je belastingen kan ontduiken. Absolute spitstechnologie! En dan vloeien beide verhalen samen en kan je breed glimlachend achteroverleunen en genieten. Dit is geen goedkoop plunderen van het Ravian-universum, maar wel een waardig en doordacht eerbetoon! De max!

Door de overweldigende stripinvasie van de voorbije weken was dit hommagealbum van Ravian wat uit ons gezichtsveld geraakt. Maar aan elke leesstapel — hoe hoog ook — komt een einde en het absolute leesplezier zat deze keer in de staart. Wat een genot was deze strip om te lezen. Scenarist Lupano hebben we nog nooit zo bevlogen geweten. Als je voorts nog hoort dat Mathieu Lauffray (Long John Silver) met volle goesting dit album van zijn jeugdheld heeft getekend, begrijp je niet waarom de uitgeverij dit album publiciteitsgewijs in alle stilte laat verzuipen in de uitgeefdiarree van december. Misschien deelden ze ook onze eerste indruk? De eerlijkheid gebiedt ons immers te zeggen dat we bij een eerste doorbladering Lauffray liever stofferige piratenavonturen zagen tekenen dan cleane sf-scènes. Het leek ons gewoon niet de juiste man voor deze strip.

Maar dan begin je te lezen en ga je he-le-maal overstag. Dit is doordacht, hilarisch en vintage Ravian. En dan merk je dat Lauffray ook in dit universum een klasbak is. Dit is gewoon de beste Ravian die we ooit lazen. Vergeet hem niet.