Zou oud-KU Leuven-rector en kerkjurist Rik Torfs beseffen wat voor een gevaarlijke job hij uitoefent? Niet dat we een liefhebber zijn van extreme historische parallellen maar zijn zestiende-eeuwse collega ziet zijn carrière wel heel erg abrupt eindigen. Een welgemikte pijl door het strottenhoofd is de oorzaak. Naar de aanleiding zoeken, is een taak die Nicolas Copernicus, toevallige bezoeker, op zich neemt. Hij heeft zo zijn eigen manier van onderzoeken. De eminente astronoom krijgt een briljante, maar zelfingenomen schaduw met zich mee. Eentje die gelooft in de kracht van de alchemie.

De echte wending is haast Copernicaans. Dit is geen verhaal over Copernicus maar mét Copernicus. Geen epos over Copernicus' belangrijkste ontdekking, maar een heus moordonderzoek, met de beroemde Poolse wetenschapper als Sherlock Holmes en de jonge Paracelsus als leergierige Watson. Knap van scenarist Luca Blengino om dit verhaal een spel van logica en deductie te maken. Niet alles is consequent in die logica*, maar het vertelsel blijft voordurend meeslepend. Puike redactie ook van Jean-Marc Lainé die Blengino hielp bij de dialogen.

Stefano Carloni is een van die opkomende talenten die we nauwgezet volgen. Hij timmert gestaag aan zijn eigen weg. Begonnen met zijn goed onthaalde racestrip Sinclair toont de man steeds vaker ook het historische genre niet uit de weg te gaan. In het Frans is deze De Vorsers al twee delen ver en heeft Carloni met Clemenceau ook al een nog niet-vertaald deel uit de reeks Zij Schreven Geschiedenis op zijn actief. Carloni schetst een Copernicus die erg gelijkt op diens historische portrettering. Zo nu en dan schoot ons ook het gezicht van Jan zonder Vrees te binnen, met name het gelaat uit de tekenfilm van Jef Cassiers uit 1984. Maar die werd getekend door Marc Verhaegen en heeft verder niets met dit album te maken. De tekeningen van de jonge Italiaan zijn nog niet perfect, maar tonen een groeimarge. De man heeft oog voor perspectief en kadrage, let maar eens op die getraliede scène. En wat deze man met kleur aankan, daar hebben we alleen maar bewondering voor. Met gevaar de wachtrij voor onszelf langer te maken, heeft deze man op een festival zijn penseeltjes bij, laat hem dan maar eens toveren.

Lood in goud veranderen doet deze strip nog niet, maar net als Copernicus en zijn theorie over de zon, slaat hij wel absoluut de juiste toon aan.

* Dit kunnen we helaas niet toelichten, zonder spoilers. Je komt er dus best zelf achter.