Op 22 december 2016 zwierde een anonieme lezer op een online artikel over Virus de volgende commentaar op het wereldwijde web: "IIk begrijp niet dat een kunstenaar zoals Patrick Cornelis met zoveel talent niet de moed opbrengt om zijn talenten in te zetten om een eigen origineel werk te maken. Nee, in plaats daarvan kopieert hij volledig het thema, de inhoud, structuur en vertelwijze van Robert Kirkman (de scenarist van Walking Dead, red.) en anderen. Getuigt jammer genoeg van geen originaliteit. Een gemiste kans!" Enkele maanden later, in een stripluwe februarimaand, kochten wij toch het eerste deel van Virus. We weten nog altijd niet echt waarom. Wij zijn geen fan van post-apocalyptische, occulte zombiestrips. Laat staan dat we een bevlogen comic- of edelpulpfan zijn. Maar de tekeningen hadden iets. Iets wat je al lang niet meer terugvindt in Walking Dead en co. We noemen het potentieel. Pagina na pagina zag je de tekeningen van Patrick Cornelis groeien. Kadrages, verhoudingen, gezichtsuitdrukkingen,... Jaja, dit was er eentje om in de gaten te blijven houden.

De plot van het eerste deel maakte helaas zijn belofte van hardcore post-apocalyptische, occulte zombiestrip waar en was ondanks het feit dat het prima opgebouwd en verteld was, minder ons ding. Deel 2 tapt echter uit een heel ander vaatje. Brave huisvader Will is inmiddels bezeten door de geest van een zombiekiller en mogen we nu Warlock noemen. Dit zelfportret van tekenaar Cornelis neemt het samen met wat lotgenoten op tegen de levende doden onder leiding van een gigantisch monster, Saren. Gelukkig wordt de bende onverwachts bijgestaan door de vader van Saren. Een epische, mythische WTF?-strijd barst los.

Jawadde. Jawadde. Nu zijn we pas echt benieuwd wat die ene fan te melden heeft. In amper acht maanden heeft Cornelis, die zijn zelfstandig beroep als grafisch vormgever even op een waakvlam zette voor Virus , de 112 pagina's van deel 2 getekend. En pas nu lijkt hij pas echt op kruissnelheid te zijn. Kwalitatief mag dit professioneel aangepakt Sandawe-crowdfundingproject zeker en vast gezien worden. Cornelis kan tekenen. In een ander leven zou hij de gedroomde opvolger van Karel Biddeloo (De Rode Ridder) geweest zijn. Vandaag moeten we het doen met zijn Galaxa-deerne Androsia en een hoop zombies, goden en bewoners uit de hel.

Deel 2 heeft ons verrast. Soms kraken de dialogen wat en qua verhaal is het opnieuw niet iets waar we wild voor lopen, maar het heeft zeker en vast iets. We noemen het potentieel. Bakken vol potentieel. Zijn we dan toch besmet door het virus?