MERMAID PROJECT 4
Fred Simon + Léo/Corine Jamar • Dargaud 48 p. (SC)
|
|
Proefdolfijn |
|
In dit voorlaatste deel ligt er heel wat werk op de plank voor geheim agent El Malik en politie-inpecteur Romane Pennac. Haar nichtje Audrey, ontvoerd in Parijs, dient opgespoord en bevrijd te worden. Tweelingbroer Roger Pennac ontsnapte uit het Algopower-laboratorium nadat hij de verschrikkelijke waarheid over het Mermaid-project ontdekte en dient onder een valse naam naar Frankrijk terug te keren. De vertaalcomputer van Britt Lundholm, Rogers collega, moet benut worden om te communiceren met de dolfijnen. Maar Algopower is machtig. Zeer machtig. En mensenlevens betekenen absoluut niets voor hen. Wel worden ze in het nauw gedreven door de ontsnapping van Roger Pennac waardoor ze zich genoodzaakt voelen te verhuizen naar hun geheime lab. Romane en El Malik moeten koste wat het kost te weten komen waar dit lab is en dat zal hun een watertrip met dolfijnen en een walvis opleveren die hun nog lang zal bijblijven (en de lezer ook wegens een ietsje te langdradig). Het feit dat Romane, haar tweelingbroer Roger en haar twee zussen opgevoed werden in een weeshuis waar genetische experimenten uitgevoerd werden, is een interessant gegeven. Zeker wanneer we te weten komen dat de ouders van de ontvoerde Audrey beiden genetisch gemanipuleerd werden. Daardoor vormen ze dus een perfect proefkonijn, of beter nog: een proefdolfijn.
Mermaid Project is een reeks die je blindelings kan kopen, en die hopelijk écht eindigt. Er hoeft geen nieuwe verhalenreeks te komen met Romane en El Malik in de hoofdrollen. Niet omdat we teleurgesteld zouden zijn in het verhaal en de tekeningen (quod absoluut NOT), maar gewoon omdat alles goed zit: het originele en spannende verhaal van Léo en Corine Jamar, de interactie tussen de personages, de nieuwe wereld die ecologisch en demografisch gedisrupteerd is en schitterend in beeld is gebracht door Fred Simon. Dat valt moeilijk te overtreffen. Maar de auteurs mogen onze bewering natuurlijk altijd tegenspreken met bewijzen.
P.S.: Wie de watertrip spannend vindt, kunnen we de film Open Water uit 2003 aanbevelen. Helaas zonder walvis. |
|
> JOHAN DECLOEDT — oktober 2017 |