Er zijn zo van die momenten dat we de "luiaard"-banbliksems van onze hoofdkaas trotseren (niet te vaak of we worden verplicht alle worpen van M****** te bespreken). Maar we verwijzen graag naar de bespreking van Wouter Porteman over deel 1 (oktober 2016) wegens absoluut niets aan toe te voegen. Gelieve dan ook nu eerst zijn eerste paragraaf en zijn slotbemerking te lezen.

Het begon allemaal in Amerika. Zo starten tegenwoordig alle straffe verhalen en Sneeuw is er zeker een van. Jaren geleden voerden de Verenigde Staten, geruggensteund door China, een bitse handelsoorlog uit met Europa. Een terroristische daad bracht het oude continent terug naar een IJstijd. Ene Northman bouwde samen met nog elf getrouwen een elektromagnetische muur rond Europa. Het was zijn idee om het continent te doen overleven tegen de grijpgrage handen van de rest van de wereld. Maar in de koude hel zag men dat heel anders. De weinige mensen die nog beschaafd waren én de dodelijke ziekte van Orion overleefden, wilden eruit. Die muur moest neer. Maar dit symbool van hoop moest bewaard blijven voor het Broederschap van De Twaalf. Om de eenheid te bewaren, voedde Northman een weeskind op dat hij vond in de sneeuw, naast de lijken van zijn ouders. De dood laat bij voorkeur zijn oog vallen op gelukkige gezinnen. De naam voor de jongen was snel gevonden: Sneeuw.

Sneeuw - De Oorsprong is een heel fijn weerzien met enkele hoofdfiguren uit de wereld van Sneeuw. Nu maar hopen dat de auteurs hetzelfde niveau kunnen aanhouden zoals het grote voorbeeld XIII Mystery. Ze zijn alleszins goed begonnen.

Zo. En ze zijn inderdaad op de ingeslagen weg verder gegaan. In deel 2 maken we kennis met Fabelzanger. In de Pas van de Bevroren Dood, na een regelrechte 'Cold West'-huifkaromsingeling, wordt hij door de plaatselijke kannibaal en bendeleider Klaprook voor dood achtergelaten. Als belasting voor de Heloïm, de engelen van Jahweh. In een tweede verhaallijn zien we de jonge Sneeuw en Vader Tabak vanuit Venetië op weg gaan naar het Fort van Northman via... de Pas van de Bevroren Dood. En zo komen de drie protagonisten aan in de tuin van Eden, geleid door Jahweh, waar alles peis en vree is en waar we verwachten Aria plots te zien verschijnen. Maar... Enter Northman. Gealarmeerd door het wegblijven van Sneeuw gaat hij op onderzoek uit. Tegelijkertijd weet Fabelzanger te ontsnappen om Northman op de hoogte te brengen van Sneeuws verblijfplaats. Hun ontmoeting leidt tot de Mad Max-achtige uitschakeling van Klaprook en zijn clanlozen en brengt Northman op het spoor van Eden. Daar stelt Vader Tabak vast dat Sneeuw nog leeft, maar dat Jahweh klaar staat om daar — alvast geestelijk — een einde te maken.

Voldoende lekkers dus om het volgende deel vol spanning af te wachten. Dat niet iedereen wild wordt van deze reeks, dat kunnen we begrijpen, maar aan de nieuwsgierigen kunnen we bevestigen dat er voldoende originaliteit, spanning en fantasie aanwezig is in het Sneeuw-universum. Hoewel deel 1 iets sterker was, hebben we toch een half uur leesplezier gehad. Inderdaad, want we herlezen een nieuwe strip altijd onmiddellijk en grondiger na een eerste vlugge lezing. Zo missen we geen details. En hier zijn er nogal wat.

Fred Vignaux (zie ook het recent verschenen album Vergincetorix in de collectie Zij Schreven Geschiedenis en de nieuwe tekenaar van de Thorgal-spin-off over Kriss van Valnor), Didier Convard en Éric Adam zijn vakmannen. Punt. Niet meer en niet minder. En het goede aan vakmannen is dat ze garant staan voor een hoge kwaliteit. Ook nu weer.