Het is alweer even geleden dat kapitein Yann Calec met zijn zelfgekochte schuit het zoute schuim doorkliefde. Sinds hij voor eigen rekening vaart, heeft hij het niet zo breed. Maar de gemoedsrust die hij ervaart door zijn eigen baas te zijn, geeft hem het vertrouwen om dochter en vrouwlief mee te nemen op een van zijn tochten. Family time tijdens het lange wachten. Tot de vracht begint de schuiven bij een ruwe zee. Dat kunnen sommigen echt niet hebben. Dit vrachttochtje haalt het leven van Yann danig overhoop. Eén krachtige golf is daarvan het symbool. Gelukkig voor hem heeft deze Gil Saint-André met zeebenen al heel wat watertjes doorzwommen. Ook dit ontij zal hij wel te boven komen, maar tegen welke prijs?

Jean-Charles Kraehn hoort tot de meest beslagen, nog actieve scenaristen binnen het thrillergenre. Hij weet als geen ander uit welke watertjes een maritieme reeks kan vissen. Dit keer duurt het wel even voor hij beet heeft. Dit vrachtschip drijft op diesel, maar de intrige is dubbel, met veel aandacht voor de verdere persoonlijke ontwikkeling van zijn hoofdpersonage. Dat mag, want Kraehn benadrukt dat dit deel niet het einde van de reeks is. Yann Calec vaart verder, ééndelige avonturen tegemoet.

Het kost Patrick Jusseaume moeite om zijn trouwe personage de gebruikelijke gestalte te geven. Niet desinteresse, maar gezondheidsproblemen liggen daarvan aan de basis. Liefde voor zijn reeks en dankbaarheid aan zijn lezers is er nog te over. Met volharding schiep Jussemeau daarom nog de eerste verhaalhelft. Met respect voor diens creatie nam zijn scenarist nadien de tekenpen over. Voor zo'n samenwerking nemen wij aan wal onze kepie af.