Binnenkort komt de langverwachte sequel van de sf-film Blade Runner in de zalen en laat Androïden nu net zijn opgevat als een eerbetoon aan schrijver Philip K. Dick naar wiens werk onder meer Blade Runner, Total Recall, Minority Report, The Adjustment Bureau en nog een aantal films zijn gemaakt.

Net zoals in Blade Runner komt de ambigue rol van androïden aan bod in deze nieuwe stripreeks met afgeronde verhalen per album. In het op alle vlakken betere deel 1 is die rol een pak negatiever dan in deel 2. Anna Hopkins speelt de hoofdrol in Heropstanding. Ze restaureert minutieus eeuwenoude schilderwerken en is getuige van de gedeeltelijke verwoesting van New York door een meteorietenregen. Net zoals de rest van de bevolking slikt ze blauwe pilletjes die haar het eeuwige leven schenken, een leven zonder ziektes, zonder fysieke ongemakken, zonder nageslacht en vol verveling. Ze kijkt dan ook raar op als haar plotse misselijkheid niets anders blijkt dan een zwangerschap. Maar het is al vijfhonderd jaar geleden dat er nog een baby werd geboren. Er klopt iets niet. En dat iets leidt naar een onthulling van formaat met verstrekkende gevolgen.

In Gelukkig Hij die Odysseus (een zo slecht vertaalde titel dat het nergens op slaat) is de androïde van dienst een overlevende van een ruimteschip die zich ontfermt over de tienjarige knaap Odysseus. Een keer hij uit zijn kunstmatige slaap is gehaald, ziet die tienjarige eruit als een eeuwling. Ze zijn terug op aarde, maar daar is de beschaving teruggeslingerd naar prehistorische omstandigheden. De androïde wordt er aanzien als een god, maar er lopen robots rond die het minder goed met de mensheid menen.

Androïden is een conceptreeks waarvan vier delen zullen verschijnen. Zoals de meeste conceptreeksen is elk album geschreven en getekend door andere stripmakers. Meestal komen ze bij uitgeverij Soleil (die Androïden in het Frans uitgaf) uit hetzelfde auteursbestand. En ja hoor, collectiedirecteur Jean-Luc Istin kickstart andermaal de reeks. Ook vaste conceptreekskompaan Olivier Peru is van de partij. Istin blinkt weer uit in originaliteit met een geschetst toekomstbeeld dat boeiender is dan wat Peru presenteert. Istin beschikt ook over het tekentalent van Jesús Hervás Millán dat zoveel briljanter en dreigender oogt dan het werk van GeyseR. Een goed en een minder goed album dus. Nog twee kansen om de balans over te laten hellen.