Bibliografie van Jaime Calderón
• Bloedkoninginnen: Isabelle - De Wolvin van Frankrijk
Bibliografie van Fabrice David
• Carthago - De Nieuwe Stad
• Servitude
Bibliografie van Grégory Lassablière
• Carthago - De Nieuwe Stad
DE WEGEN VAN DE HEER 4
1492 - Eden


Jaime Calderón + Fabrice David/Grégory Lassablière • Daedalus
56 p. (HC)
Conquest of paradise

Een Vikingdocument dat de weg naar het Aards Paradijs zou wijzen: dat is nu al enkele eeuwen de inzet van een voortdurende strijd tussen believers en een select groepje geestelijken dat de potjes liever gedekt wil houden.

Scenaristen Fabrice David en Grégory Lassablière sleuren ons een laatste keer mee in het spannende avontuur dat begon bij de Slag bij Hastings en via de opkomst en ondergang van de Tempeliersorde nu zijn apotheose vindt in de eerste ontdekkingsreis van Christoffel Columbus. Door in elk album met andere protagonisten te werken, is het een beetje lastiger om aan klantenbinding te doen, maar heb je ook het ongekende voordeel dat een sympathiek personage het loodje kan leggen zonder dat je de rest van de reeks hypothekeert. Het scenario vertoont wel wat parallellen met pakweg het universum rond de Geheime Driehoek, maar de auteurs draaien de esoterische kraan nooit volledig open en tonen veel respect voor de historische achtergronden. Zo slagen ze er ook in dit laatste deel in om het verhaal overzichtelijk en geloofwaardig te houden.

Grote fan zijn we ook van tekenaar Jaime Calderón. Vaak zijn dergelijke 'historische' tekenaars redelijk sterk in decors, maar schieten ze tekort bij het neerzetten van de personages. Calderón blijkt van vele markten thuis en creëert krachtige figuren die je op een realistische manier aankijken zonder in grimassen te vervallen. We wijzen je hier ook nog graag op de sublieme covers die een klein detail uit het verhaal lichten en niet kiezen voor een algemeen overzichtsbeeld. Zoiets valt op in de rekken!

Omdat we meer dan vijf jaar moesten wachten op dit afsluitende deel (Isabelle, een van de Bloedkoninginnen, ging even in de weg liggen) hebben we de hele reeks nog eens herlezen, iets waar we normaal genoeg amper de tijd voor vinden. Het zou ons niet verbazen dat we deze albums over vijf jaar nog eens vastnemen, gewoon omdat we ze zo ongelooflijk goed vinden.

> MARIO STABEL — september 2017