Dag verkleumde meneer met je voedselbon. Dag karper in ons bad. Dag buurman van ons veel te kleine huurflatje. Dag grote Russische ijskast. Dag Stalawa Wola. Ik ben Marzi, en ik ben al  7 jaar. Ik woon in Polen in een heel groot appartementsgebouw, vol leuke speelkameraadjes. En er is hier ook een lift. En morgen zijn er opnieuw sinaasappelen in de winkel! 

Marzi is een intieme bundeling autobiografische momentopnames, geschetst vanuit de grote verwonderlijke ogen van een levenslustig meisje. Terwijl het land kreunt onder de laatste stuiptrekkingen van het communistisch regime, vertelt de kleine Marzi ons haar amusante en soms ontroerende verhaaltjes. Marzi is niemand minder dan scenariste Marzena Sowa die als 22-jarige in Frankrijk belandde en nu levensgezel is van tekenaar Sylvain Savoia die vroeger met onder andere Morvan (Robbedoes en Kwabbernoot, Merlijn, Konvooi,...) en Buchet (Konvooi) het mooie weer maakte in het hippe Atelier 510. 

Samen slagen ze erin een subtiel evenwicht te vinden tussen tekst en tekeningen. De fragiele kinderlijke teksten komen ten volle tot uiting in de stugge 6 vakjes-wafelijzerstructuur van Savoia. Hier geen opgelegd lezersritme door opzwepende stijleffecten en een flitsende decoupage, maar rustig genieten van elk kadertje. Elk hokje staat los op zich en vertelt zijn eigen verhaal, een beetje zoals de oude Paulus de Boskabouter-verhalen. Het geheel komt daardoor op het eerste zicht wat ouderwets — haast communistisch strak — over, maar laat je daardoor niet afschrikken. Lees de eerste pagina’s. Laat je verleiden door de kinderlijke pastelkleuren en savoureer de hokjes.   

Of het nu komt door de zeediepe zeehondenogen van Marzena Sowa, of het Iraanse Satrapi-succes of gewoonweg omdat dit een verrassend goede strip is, feit is dat Marzi bij onze zuiderburen hét snoepje van de maand is. Nu al zijn er plannen voor verschillende albumcycli: de kinderjaren, de adolescentie en de eerste stappen in Frankrijk, en dit à rato van één album per jaar. Laat maar komen.