Ondertussen zijn er drie tweeluiken verschenen van de Tweede Wereldoorlog-reeks Airborne 44. Philippe Jarbinet werkt al aan een volgend verhaal. Ondertussen geeft Casterman zijn tweede tweeluik opnieuw uit in een integraal jasje. Hieronder vind je de besprekingen van de gebundelde delen 3 en 4.



Airborne 44 3: Omaha Beach (2011)

Omaha Beach is geen strandparadijs in Bali, Australië of Hawaï. Dan moet het zeker het strand zijn in Normandië waar de geallieerde soldaten in 1944 voet aan land zetten? Bijna goed. Omaha Beach was de codenaam van een van de vijf landingzones van de geallieerden op 6 juni 1944. De andere vier waren Utah, Gold, Juno en Sword. Vele duizenden soldaten zijn hier aan land gegaan om Europa te bevrijden van het juk van nazi-Duitsland. Een van hen is het fictieve personage Gavin Jentro. In dit deel van de absolute topreeks Airborne 44 wordt door tekenaar en scenarist Philippe Jarbinet zijn liefdesverhaal vertaald. Een verhaal dat begint in 1938 wanneer Gavin met zijn ouders op vakantie is aan de Franse kust. Daar leert hij de mooie Joanne kennen en wordt spontaan verliefd op haar. Na zijn terugkomst in de VS blijven ze contact houden. Gavin wordt echter opgeroepen voor militaire dienst en uiteindelijk naar Europa verscheept. Hij zet voet aan land op hetzelfde strand waar hij eerder zo'n fijne zomer heeft beleefd. Zou Joanne op hem wachten voorbij de vuurlinies?

Films als Saving Private Ryan hebben de invasie van Normandië al meesterlijk maar ook bloederig in beeld gebracht. Gelukkig bespaart Jarbinet ons de rondvliegende ingewanden. Maar hij tekent het geheel wel heel realistisch. Veel ideeën en aanwijzingen heeft hij gekregen van veteranen die de echte geallieerde aankomst hebben meegemaakt. Behalve een talentvol tekenaar is Jarbinet ook een scenarist van hoog niveau. Hij gebruikt verschillende personages en hun gevoelens waardoor het verhaal ook diepgang krijgt.

De eerste twee delen van Airborne 44 verschenen tegelijk in 2009 en werden meteen ontzettend enthousiast onthaald. Jarbinet toonde hiermee wederom zijn vakmanschap aan na de prachtige tiendelige reeks De As van de Katharen. Groot was onze vreugde dan ook toen we vernamen dat er een nieuwe cyclus van Airborne 44 zou verschijnen. En het wachten was het meer dan waard.



Airborne 44 4: Kruisende Wegen (2012)

Op het einde van het vorige deel ontdekte de Amerikaanse sergeant Gavin Jentro het graf van Joanne, de Française die hij in 1938 had leren kennen in betere tijden. Nu, zes jaar later, kort na de landing in Normandië, heeft de waanzin van de oorlog zijn idealen en zijn liefde verwoest. Gelukkig kruisen net op tijd zijn wegen die van andere personages die Philippe Jarbinet doorheen de voorbije drie delen van deze absolute topreeks regelrecht onze harten in tekende.

Jarbinet is een rasverteller die je ingetogen meesleept in een cynisch verhaal over een van de meest dramatische bladzijden uit onze geschiedenis. Opvallend is de sterke parallel tussen het relaas van Luther Yepsen, de 'held' van het eerste tweeluik en Gavin, de protagonist van deze diptiek. Je zou Jarbinet haast van autoplagiaat beschuldigen, zoals de verhaallijnen van de twee dubbelverhalen bijna identiek verlopen (gesneuvelde vrienden, happy end, oorlogskerkhof op het einde). Echter, net door de subtiele verschillen en de heel natuurlijk aandoende connecties tussen de levens van de twee Amerikanen, is het resultaat een meesterlijk kluwen van intermenselijke relaties. Tel daar nog de zeer filmische plaat- en dialoogopbouw bij (Hermann is nooit ver uit de buurt) en de simpelweg perfecte tekeningen (Jean-Pierre Gibrat is misschien een al te gemakkelijk ijkpunt, maar wij dachten nog vaker aan een meer levendige versie van Philippe Delaby's stijl) en je begrijpt ongetijfeld waarom wij Airborne 44 het beste vinden dat we gelezen hebben sinds Lax' De Teenloze Adelaar. En wees gerust, wij lezen veel!