Je wordt meermaals per dag met je neus op de feiten gedrukt. Het dondert in Keulen voor heel wat jeugd en het angstzweet begint te komen. Inderdaad, het nieuwe schooljaar is begonnen! Gelukkig kruipen we eerst nog langs het raam naar buiten om de nieuwste van Dokus te bespreken.

Gelukkig zijn smartphones, digiborden en tablets afwezig in meneer Peeters' klas. Wél aanwezig zijn een (pratend) skelet, een klassiek krijtbord en een nostalgisch klasdecor. Door het gebrek aan faciliterende technologieën probeert Dokus nog steeds op een inventieve manier te spieken bij zijn buurmeisje Leonie. De resultaten wisselen af, maar de lol blijft.

Natuurlijk draait alles in dit album rond school, en in het bijzonder op het spieken an sich. Zo bouwt de deugniet een muur om Leonie af te leiden, knipt hij gaten in een krant of verkleedt hij zich als dopinginspecteur. Mocht Dokus wat regelmatiger studeren, zou hij minder tijd verliezen dan bij het verzinnen van afkijkmethodes. Dat zou de pret van de strip eraf halen, dus blijven Godi en Zidrou vlijtig doorwerken rond dezelfde thema's. Ooit raakt die gigantische berg inspiratie op, dus verlegt het duo zijn onderwerpen verder, wat meer out of the box. Zo komt er zelfs een sprookje van een vos en een kip in het album voor, met Dokus als vos en Leonie als kip.

Eén ding verandert nooit: Dokus spendeert het merendeel van de dag in de hoek met ezelsoren op zijn hoofd. Laat het een troost zijn voor de jeugd: school kan dus erger zijn.