Op de planeet Orion-XB 12557 in het sterrenstelsel Orion zijn de mensen ondertussen vergeten dat ze afkomstig zijn van de aarde, ooit, lang geleden. Je weet hoe dat gaat met mensen die zich ergens vestigen. Als ze elkaar binnen de kortste keren niet naar het leven staan, ontwikkelen ze wel een nieuwe beschaving om het uiroeien van elkaar te voorkomen en tot dominatie over te gaan. Wie een priestergewaad draagt, krijgt het voor het zeggen en op Orion gaat dat gepaard met een streng kastenstelsel. Kolhen wordt er valselijk van beschuldigd zijn kaste te hebben onteerd en krijgt een getatoeëerd kruis dat hem alle voorrechten van zijn kaste ontneemt. In de gevangenis wacht de kasteloze krijger op een transport naar de mijnen, maar met de hulp van een lotgenote ontsnapt hij en vluchten ze samen weg. Ze komen bij een rondreizend circus terecht, maar dat is nog niet het einde van hun lotgevallen. Een blonde magiër en een aardlinge komen de wereld van Kolhen op zijn kop zetten.

Orion is een sf-tweeluik op scenario van Eric Corbeyran naar het werk van de Franse sf-schrijfster Julia Verlanger (1929-1985) naar wier werk Dark Dragon Books al het dubbeldikke Retroworld uitgaf. Bij de eerste lezing vonden we Orion geen hoogvlieger in het sf-genre, maar in de herkansing viel het verhaal beter in zijn plooien. Het ware potentieel zal in het slot van dit tweeluik schuilen, want wars van vaak gebruikte sf- en fantasy-elementen wekt het verhaal ook wel nieuwsgierigheid op.

De Portugese tekenaar Jorge Miguel heeft een niet-vertaalde, komische zombiereeks op zijn palmares, geschreven door Jerry Frissen (Meta-Baron), een net zo min vertaald one-shot op scenario van Philippe Thirault en het eerste deel van de conceptserie Seul Survivant dat een paar goede kritieken kreeg. Het realisme dat hij in Orion hanteert sluit wat aan bij dat van François Miville-Deschênes en Corentin Rouge vinden we... we zoeken nu eenmaal graag naar referenties om je een beter idee te geven. Het verhaal, dat hem zowel technologische sf laat tekenen als scènes op galeiboten of met barbaarse omstandigheden, laat hem ook wel toe om in die variatie naar consistentie te zoeken. Er zit een helderheid in met trefzekere lijnen, maar in sommige prenten laat hij het dan weer wat afweten. Zijn ruimtetuig bijvoorbeeld is maar een pover staaltje vernuft.

Alles bij elkaar is Orion een geslaagd begin, maar je moet het wat laten rijpen om het ten volle te kunnen waarderen. Silvester hoeft gelukkig niet lang te wachten om dit te voltooien en het momentum vast te houden. Deel 2 verschijnt in het Frans in september.