ASLAK 5 Het Dodenverblijf
Emmanuel Michalak + Fred Weytens/Hub • Silvester 48 p. (HC)
|
|
Plezier in het Dodenrijk |
|
De winters duren eindeloos in het Hoge Noorden en de wrede Vikinghoofdman Waldemar is het zat om elke avond dezelfde verhalen over de Grote Snoguld te horen. In een vlaag van woede doodt hij zijn verhalenverteller en beveelt hij diens zonen Skeggy en Sligand op zoek te gaan naar nieuwe heldengedichten. Als ze niet terugkeren, wordt hun broertje en hun moeder onthoofd. Als beiden terugkeren, kan er maar een van hen twee de officiële verhalenverteller worden. De andere wacht het kapblok. Het is dus ieder voor zich. Halsoverkop kiezen beide broers hun bemanning, hijsen de zeilen en gaan op zoek naar de Eerste Verhalenverteller. Hij en enkel hij kan hun de broodnodige inspiratie geven. Na een vreselijke storm drijven hun drakkars een grote afgrond in. Ternauwernood overleven ze het. Ze zijn in de onderwereld terechtgekomen. Hoewel beide bemanningen hun krachten bundelen, raken ze toch in de ban van de Dodenwereld. Als versteend voegen ze zich bij de eindeloze colonnes dode krijgers die naar het ijspaleis van de godin Hel trekken om er door haar beoordeeld te worden.
Wij hebben een dikke boon voor Aslak. Scenaristen Fred Weytens en Hub weten hoe ze een verhaal moeten schrijven. Aslak is rauw, vol onverwachte plotwendingen en vooral heel grappig. Bovendien begrijpen de auteurs de kunst om hun personages net niet te belachelijk te maken waardoor ze hun woeste geloofwaardigheid kunnen behouden. En dit zorgt voor knetterend vuurwerk. Helaas is de hoofdplot van dit deeltje zelf niet echt origineel. De stripmatige uitwerking van het dodenrijk lijkt ons nogal gebaseerd op De Fantastische Rondvaart van Grzegorz Rosinski en Jean-Claude Smit-le-Bénédicte.
De tekenstijl van Emmanuel Michalak, een gamedesigner en storyboardtekenaar van de reeks Okko, is een absolute meevaller. Hij geeft de typische Lanfeust-look een grauw randje mee. Er kan al eens iemand vakkundig gewurgd worden.
Aslak begon als een leuk reeksje, maar met nog één deel voor het einde is de reeks uitgegroeid tot een van de boeiendste van Silvester. Absoluut te volgen. |
|
> WOUTER PORTEMAN — augustus 2017 |