NIKLOS KODA 15 Het Laatste Masker
Olivier Grenson + Jean Dufaux • Le Lombard (Derde Stroming) 72 p. (SC)
|
|
De verrijzenis van de magiƫr |
|
Niklos Koda is een serie die zelfs de meest doorgewinterde striplezer niet onbewogen laat. Is het de esotherische kitsch of is het een geniaal in elkaar geweven thriller? Bij elk deel komen er nieuwe voor- en tegenstanders bij. Bij elk deel veranderen ook de meningen. Ook bij ons was er een moment waar we bijna de handdoek hadden gegooid, maar we beten door. De laatste vier delen had de serie ons weer bij ons nekvel om ons niet meer los te laten. En nu is het gedaan. Verdomme. Nu al.
Net zoals de meeste Jean Dufaux-reeksen begon het allemaal intrigerend simpel. Een knappe ladykiller wordt ingelijfd door de Franse geheime dienst. Zijn ultieme talent is dat hij goochelt met magie. Geruggensteund door een club van magiërs, raakt hij steeds meer verstrikt in een web van zwarte en witte magie. Bovendien werden zijn vijanden en helpers steeds krachtiger en gewiekster. Larger than life. En dat ongelofelijke verhaal eindigt vandaag. Eindelijk worden de troefkaarten gespeeld. Wie wordt de ultieme magiër? Maar de grote Koda wordt uiteindelijk van het veld gespeeld door de vrouwen in zijn leven. Zijn vrouw, zijn lief en zijn dochter. Ze trekken allen aan de touwtjes van hun Niklos, de marionet. Maar is dit wel zo?
Dankzij Niklos Koda hebben we Olivier Grenson ontdekt. De Brusselaar voelde het beklemmende scenario van Dufaux prima aan. De strakke blikken, de fronsende ogen en andere koele cool combineert hij met Dufaux' geliefkoosde, verticale prenten. Het lijkt vervaarlijk dicht aan te schurken bij Renauds Jessica Blandy, maar de tekenaar van de laatste XIII Mystery doet meer. Grenson is nog een van die zeldzame tekenaars die niet enkel vertrouwen op een vlakke computerinkleuring als opvulling. De man kan arceren. Een auto lijkt er vuiler door, een hoofdkussen krijgt meer structuur, een muur is zichtbaar verweerd,... Het geeft de tekeningen diepte en gevoel.
Na zeventien jaar komt er een eind aan een van de meest intrigerende reeksen in de collectie Derde Stroming. De rit kende een hobbelig parcours, maar de finale was er eentje om duimen en vingers bij af te likken. We gaan Koda missen. |
|
> WOUTER PORTEMAN — juni 2017 |