Bibliografie van Jean-Claude Servais
• Bergbloempje
• Bosliefje
• De Almanak
• De IJstuin
• De Laatste Bronst
• De Lokroep van de Barones
• De Toverkol
• Een Moordenaar die met Vogels Praat
• Fanchon
• Fantastische Verhalen
• Godfried van Bouillon
• Godin Wit, Godin Zwart
• Het Dagboek van een Bos
• Het Koninginnetje
• Iriacynthe
• Isabelle
• Lova
• Op Weg naar Compostella
• Ronny Jackson
• Voor Ginevra
ORVAL INT
integrale editie


Jean-Claude Servais • Dupuis
136 p. (HC)
Spreidstand

Op onze Untappd-bierapp hebben we ondertussen heel wat favorieten staan, vaak afhankelijk van het seizoen. Het Orval-bier scoort bij ons zeer hoog, maar onze onbetwiste numero uno is toch wel de succulente blonde Lupulus van de brouwerij Les trois Fourquets uit Courtil. Misschien dat het prachtige etiket van het wolvenwelpje er ook wel voor iets tussenzit, een etiket dat ontworpen is door... Jean-Claude Servais. De verwachtingen waren dan ook hooggespannen voor deze strip die verschillende van onze grote liefdes in een album moest verenigen.

De auteur profileert zich al heel wat jaren als dé chroniqueur van het Ardense leven, maar we moeten ook concluderen dat zijn œuvre wat gelijkloopt met de Waalse reliëfkaart waar pieken en dalen elkaar met de regelmaat van de klok afwisselen. In deze integrale uitgave van Orval (de twee losse delen dateren ook alweer uit 2010) schetst hij de woelige geschiedenis van deze cisterciënzerabdij. Bij het maken ging hij niet alleen uit van een louter historische en chronologische weergave van de feiten, maar plakte hij er als rode draad nog een aantal losse levensbeschrijvingen aan vast, onder meer van de jonge monnik Gauthier. We snappen deze spreidstand natuurlijk, want er zit niet veel volk te wachten op een puur didactische strip. Toch blijven we na de lezing een beetje met een dubbel gevoel achter.

Ondanks de prachtige tekeningen (we konden ons recent bezoek aan de abdijruïne weer vlotjes voor de geest halen) is dit een strip die toch net iets te veel op twee gedachten hinkt. De overgangen tussen het historisch en het fictief luik zijn soms te bruusk en leiden de aandacht af van de boodschap. We blijven genieten van zijn sfeervolle landschappen en bij wijlen krachtige découpage, maar we vinden het raar dat iemand die met fotografische precisie een wolf kan neerzetten zo kan struikelen bij een doorsnee gelaatsuitdrukking.

Nieuwe zieltjes zal de auteur niet winnen met deze strip en we kunnen ons ook moeilijk voorstellen dat het aantal roepingen plots weer fluks de hoogte ingaat. Maar elke reden om een gerijpte Orval uit onze kelder op te diepen is een goeie! Merci, Jean- Claude! ;-)

> MARIO STABEL — mei 2017