Het enige voordeel aan het lange wachten op nieuwe albums van Sabels en Galjoenen is de extra tijd die we krijgen om stil te staan bij zaken die ons niet eerder opgevallen zijn. Dat de nieuwe heerser over de maan, prins Jan, in zijprofiel zelf een hoofd heeft dat eruitziet als de maan, tenminste in de jonge maansikkelfase, bijvoorbeeld. Of waren we daar in het vorige album al achtergekomen? Voorts is het weer heerlijk schateren met ontzettend goede vondsten die aan de meest uitgebreide vormen van theater, Griekse koren en andere soorten performance doen denken. Dan bedoelen we het stille leger pierrotclowns, de bospantomimespelers (zeker in combinatie met het grappigste konijn in stripland Eusebio) en een aanval van piraatfilosofen die onze vrienden in een metafysische discussie proberen te verstrikken. Monty Python is hier niet ver weg, helemaal niet ver! Maar na alle onbedoelde pret, een strijd om de macht en het terugbrengen van don Lope in het land van de levenden, moet er toch weer huiswaarts gekeerd worden. Wij blijven tot dan nog even hangen en roepen je met alle goede bedoelingen "loop naar de maan" toe. Je bent hier welkom.