In 2015 en 2016 publiceerde Dark Dragon Books alle drie albums van het post-apocalyptische Solo. De hoofdrolspeler is een vermenselijkte rat die in een wrede wereld strijdt om te overleven. Het is eten of gegeten worden. Onder de noemer Kannibalenkronieken gaf Oscar Martín bevriende tekenaars de kans een kortverhaal te tekenen. Een aantal verhalen schreef Martín zelf.

De soms nodeloos filosofische toon die Martín in de hoofdreeks aansloeg, voert in een aantal van zijn geschreven kortverhalen de bovenhand en dat leest als een wauwelend, vervelend geval van zichzelf te serieus willen nemen. De betere kortverhalen zijn dan ook die waarin hij en/of zijn makkers zich een vrijgeleide permitteerden om meer met humor of een goede twist op het einde te werken. We onthouden vooral het guitige kortverhaal van Andre.

De scenario's zijn dus wisselvallig, maar het niveau van de tekeningen is in nagenoeg alle kortverhalen zeer hoog. Oscar Martín opent beide albums (er volgt nog een derde) met een straf getekend verhaal en legt ineens de lat hoog voor al wie in zijn zog moet volgen. De anderen zijn bijna allen wapenbroeders uit de tekenfilmsector en dat is te zien aan de beweeglijkheid van de figuren.