Hell! Het leven in Rio is en blijft verduiveld hard. De vuurkracht afgebeeld op de cover van dit album belooft vuurwerk luider dan een paar welgemikte rotjes. Alsof de Cristo Redentor, op de achtercover, vooraf al absolutie moet bieden voor het onheil dat in dit album losbarst rondom de favela's van Rio.

De kinderen van Alma vinden in Carolyn een nieuwe moeder en hebben nu een leven aan de aangename, gegoede kant van de Braziliaanse miljoenenstad. Nina heeft daar vrede mee, haar oudere broer Rubeus kan heel wat moeilijker aarden in zijn nieuwe leven. Tien jaar na datum kan hij het lot van zijn moeder Alma nog steeds niet vergeten en beseft hij heel goed waar zijn roots liggen. De rol waarin zijn stiefvader, de Amerikaanse VN-ambassadeur in Rio hem dwingt, ondergaat hij met frisse tegenzin. Enkel zijn zus ziet hij als echte familie en wanneer zij in gevaar komt, wordt Rubeus weer het straatkind van weleer.

Nooit gaat de spanning eens liggen in Rio, ook niet in dit tweede album. Actie alom! Ambassadeur John White heeft de uiterlijke trekjes van William Dafoe, maar het is zijn adoptiefzoon die dit album draagt. In het vorige album nog een jonge tiener in overlevingsmodus, nu een heetgebakerde jongeling die er niet voor terugschrikt om zijn handen vuil te maken. Een beetje zoals Milan K. dat andere jonge blonde hoofdpersonage van tekenaar Corentin Rouge. Voor die reeks stond Corentin Rouge enkel in voor het grafische luik. Nu bewijst hij voor het tweede album op rij dat verhalen schrijven hem al even goed ligt als ze tekenen. De Braziliaanse co-scenariste Louise Garcia heeft ongetwijfeld haar invloed gehad op het overbrengen van de nodige couleur locale.

Deze reeks is een puik en temperamentvol geheel waarvan het volgende deel wat ons betreft niet snel genoeg kan verschijnen. We zijn namelijk benieuwd hoe Rubeus zich nu weer zal aanpassen. Wat is Capitu met hem van plan?