Het tweede tijdperk in de piratenserie De Piraten van Barataria bundelt de delen 5 tot 8 oftewel de Oriëntaalse cyclus. We actualiseren hieronder onze bestaande besprekingen van deel 5 en 7.



Deel 5: CAIRO

De historisch geachte reeks over de Franse boekanier Jean Lafitte en zijn broer voer na verloop van tijd een eigenwijzere, avontuurlijke koers. Dat gebeurde dankzij de spannende wisselwerking tussen Artémis Delambre, die snel evolueerde van een saai meiske naar een taaie tante, en de Pruisische Inga Schott, een nog taaiere tante die Artémis voortdurend stokken in de wielen wil steken. Artémis heeft een missie aanvaard van Napoleon Bonaparte, haar biologische vader. Ze moet achterhalen wat er is gebeurd met de verdwenen bataljonchef Boutin die in Egypte de mogelijkheid kwam bestuderen voor een Franse invasie. Ze zet dus koers naar Cairo en moet de zee overvaren. Aan boord dient ze haar mannetje te staan, ook bij een aanval van de Engelsen. En niet zij alleen ziet zich geconfronteerd met een andere wereld, een andere cultuur, overtuigend in beeld gebracht door Franck Bonnet. Ook Inga krijgt het zwaar te verduren. Maar onkruid, hoe fraai het ook oogt, vergaat niet.

Behalve een paar zeeslagen en nogal wat bloederige gevechten springt De Piraten van Barataria niet zozeer in het oog omwille van de actie. Het (verbale) steekspel tussen de belangrijkste personages, met Artémis en haar nieuwe toeverlaat kapitein François op kop, is dé troef van het album. Dit eerste album van de tweede cyclus, deze keer in drie delen, mist zijn start in het geheel niet.



Deel 7: Aghurmi

Keizer Napoleon Bonaparte heeft zowel zijn in de Sahara gestationeerde bataljonchef Boutin, een van zijn beste agenten, als zijn bastaarddochter Artémis een opdracht toevertrouwd. Artémis kan die niet uitvoeren zonder de hulp van Boutin. Maar Boutin is dezelfde niet meer. Hij laat zich de bey van Siwa (een oase in de Sahara) noemen en regeert met honderd Franse Mammelukken over een rijk dat bestaat uit ruïnes van de antieke stad Aghurmi. Artémis moet met haar lijfwacht Charles op zoek naar Boutin. Dat kan lukken met een list als Charles Artémis aan een slavenkaravaan verkoopt onder de voorwaarde dat ze enkel aan een Franse bey wordt doorverkocht.

Met dit album sluiten Franck Bonnet en Marc Bourgne de Oriëntaalse cyclus af en dat doen ze met verve. Het krijgt een beetje de allure van de Vietnamfilm Apocalypse Now wanneer Artémis steeds dieper doordringt om Boutin te bereiken en hem uiteindelijk te spreken krijgt.

De tekeningen worden steeds beter, de oorlogsscènes en schepen overtuigen als vanouds terwijl de personages alsmaar aan gewicht winnen. De auteurs keren in de volgende cyclus — de voorlaatste — terug naar New Orleans, de heimat van de Franse boekaniers Lafitte. Die broertjes hebben echter al lang de hoofdrol laten enteren door Artémis. Een evolutie die we alleen maar kunnen toejuichen.