Enola werkt als dierenarts voor een natuurhistorisch museum. Haar specialiteit zijn fabeldieren. In die niche vindt ze toch al twee keer werk in de eerste twee albums. In De Waterspuwer die Ging Wandelen verplaatst een waterspuwer zich op een kerkje en dat heeft vervelende gevolgen voor bijvoorbeeld een in de echt verbonden paar dat — letterlijk — een koude douche krijgt. Het kost Enola weinig moeite, maar wel wat overtuigingskracht, om de zaak tot een goed einde te brengen. Ook in De Eenhoorn die Ging Wandelen gaat ze in confrontatie met een benadeelde partij die werd aangevallen door een eenhoorn. Ondertussen komen we te weten dat Enola's collega professor Archibald haar met de nodige uitvindingen de juiste middelen schenkt om snel en gezwind tot oplossingen te komen. Haar sidekick, de kat Maneki, volgt haar overal.

Enola is een prettige, luchtige, aangename strip voor het jongere volk aan wie we gelijk reeksen als Amulet, Hilda en Robocity kunnen aanraden. Je merkt aan haar tekeningen zo dat Lucile Thibaudier gepokt en gemazeld is in het kinderboekenillustratiemilieu. Enola is niet haar eerste strip (op scenario van Joris Chamblain publiceerde ze al de heksjesreeks Sorcières Sorcières), maar ze kan een onberispelijke consistentie met een gevatte geroutineerdheid voorleggen. Enola straalt enthousiasme, passie en een wil om het publiek te behagen uit. Ook Chamblain, van wie we in vertaling enkel een voortreffelijk kortverhaal uit het hommagealbum van De Blauwbloezen hebben kunnen lezen, is al langer actief voor een jeudig publiek. Met Les Carnets de Cerise heeft hij een Franse top 10-strip beet. Hij is ondertussen de nieuwe scenarist van Yakari die in vertaling helaas al aan tijdje is stopgezet.