Het vluchtelingenthema domineert de actualiteit en bepaalt mee verkiezingsuitslagen. Toch is dit geen hedendaags gegeven, het is van alle tijden. Ook in eigen streek vluchtten onze voorouders naar het buitenland en raakten nationale familiebanden verstrengeld met internationale. Maar tot dat besef komen de meeste mensen met oogkleppen niet. Of deze strip daar veel verandering in kan brengen, betwijfelen we. Wie de strip een kans geeft, weet in de meeste gevallen namelijk al waar het in realiteit om gaat. Het is dus voornamelijk preken voor eigen parochie, maar dat belet ons niet om te blijven zitten.

De Amsterdamse wiskundedocent F. stelt zich vele vragen over de berichten over vluchtelingen die vaak gebruikmaken van percentages en cijfers. Na een rare droom waarin getallen zich in een mars uitspreken tegen priemgetallen die ze het land uit willen, bezoekt hij een vreemd boekenwinkeltje waar het winkelpersoneel afwezig blijkt. Hij kan zijn vraag met zijn naam en adres noteren en krijgt de belofte spoedig antwoord te krijgen. Ondertussen verdiept de man met de vele vragen, maar met open blik, zich in de bibliotheek in vluchtelingenstromen uit het verleden. Vervolgens ploft een raadselachtige brief op de mat die hem de opdracht geeft om zich te wenden naar de Bibliotheek van Ongeschreven Verhalen waar hij een antwoord zou krijgen op zijn onbeantwoorde vragen. In opeenvolgende hoofdstukjes reist F. naar specifieke historische periodes waarin hij kennismaakt met mensen die tot vluchten gedwongen werden. Hij treedt in dialoog met hen en komt meer en meer tot bepaalde inzichten die hij gretig deelt met de lezer. De belangrijkste les die hij ons geeft, is het verhaal achter de getallen, achter de mens, te leren kennen, contacten te leggen en te begrijpen dat wij en de ander niet echt verschillen. Of dergelijk positivisme gepaard gaat met een goedmoedige naïviteit ligt in the eye of the beholder, maar het is ook een kwestie van willen.

De auteurs leven al jaren in Nederland, maar komen zelf uit vroegere conflictgebieden. Tekenaar Nenad Vukmirovic, in wiens tekenstijl we een beetje Robert Crumb herkennen, is een Serviër die sinds de oorlog in zijn vroegere thuisland Joegoslavië in Nederland woont. Scenarist Firoez Azarhoosh heeft roots in Iran, maar zet zich al een vijftiental jaar in om maatschappelijke initiatieven te helpen ontwikelen en ondersteunen. Twee heren die van aanpakken weten.