Met Dr. Molotow en Troglodytes maakt Marcel Ruijters al enkele jaren naam als de meest alternatieve van de Nederlandse stripmakers. Zijn doorwrochte tekenstijl en bizarre thematieken situeren hem zonder twijfel steeds in de hoek van de avant-garde. Tegelijk blijkt zijn werk echter internationaal een grote weerklank te vinden. Sinds Troglodytes publiceert Ruijters immers steeds vaker tekstloze verhalen wat de kloof met het buitenland natuurlijk veel kleiner maakt.

Met het nieuwe Sine Qua Non brengt hij nu zijn meest toegankelijke boek. Het album verschijnt tegelijk ook op de Franse markt en heeft daar al behoorlijk wat positieve reacties opgeleverd. In acht kortverhalen vertelt Ruijters over een klooster van nonnen die steeds mystieke avonturen beleven. De auteur dompelt het hele boek onder in een middeleeuwse sfeer, met bijhorende typisch middeleeuwse symbolen, metaforen en beeldtaal. Hij gaat zelfs zo ver zijn tekenstijl aan te passen aan de iconografische stijl uit de middeleeuwse afbeeldingen. De weinige teksten die het album bevat zijn dan nog in het Latijn opgesteld en in een gotische variant neergepend, zodat echt heel dit album middeleeuws aandoet. En het werkt nog ook!

Het is een plezier om Ruijters’ nonnen te zien vechten met demonen of bosmensen want hij brengt zijn verhaal met een flinke dosis humor. Deed de naam Marcel Ruijters u totnogtoe denken aan die donkere hoek uit uw stripwinkel waar enkel stripcritici en linkse studenten plegen te komen, waag dan nu je kans om met Sine Qua Non één van de meest verfrissende albums van 2005 uit te proberen.