Hermann Huppen, ofte het everzwijn van de Ardennen, is een naam die garant staat voor harde, rauwe strips. Verraad, moord, doodslag, ploerten en feeksen, alles passeert er de revue. Misschien wist je het, of misschien ook niet, maar er bestaat ook een andere Hermann. Een poëtische, dromerige, zelfs zweverige Hermann: Hermann het vlindertje.

In de Robbedoes van 1980 spreidt dat vlindertje voor het eerst zijn vleugels. Op een scenario van Philippe Vandooren (Morphée voor deze strip, tevens de schoonbroer van Hermann en een voormalige hoofdredacteur van Robbedoes) brengen beiden een ode aan de wereld van Winsor McCays Little Nemo, een kleine jongen die de meest fantastische en waanzinnige avonturen beleeft in dromenland.

Elk verhaaltje begint met een kleine jongen die in bed kruipt en eindigt met het wakker worden, al dan niet uit het bed donderend. Daartussen gebeuren de wonderlijkste dingen. Kleine Nick droomt weg naar eilanden vol pratende dieren, ontmoet vreemde snoeshanen die ontploffen wanneer ze zich boos maken, bestuurt een trein en praat met een meisje dat het gehuil van een geraspte wortel kan voortbrengen. Drie albums zouden beide heren maken: Hee Nick! Droom Je!? in 1981, Slaap Lekker, Nick in 1982. Beide zijn verzamelingen van korte verhalen terwijl het derde deel uit 1983, Daar Heb Je Filarmo, Nick, een vervolgverhaal is.

Waar Winsor McCay zijn tekeningen vol details stak en de platen soms wat claustrofobisch overkomen, is hier echter een zeer minimalistische, spaarzame Hermann aan het werk. Elke plaat ademt. Nu zijn deze drie albums verzameld in een integrale, aangevuld met achtergrondinformatie over Hee Nick, maar ook over Little Nemo.

Een onontbeerlijke strip is dit niet, maar hij heeft de tand des tijds doorstaan. Dit is nog steeds uitstekend leesvoer, en een heerlijke afwisseling met de rauwe realiteit. Soms wat naïef, maar dat waren wij ook in de jaren 1980.