Op een dag wordt Herman Kraai-op-gymschoenen wakker en ontdekt hij dat hij veranderd is in... een kraai op gymschoenen. Nomen est omen, zullen we maar denken... Zijn omgeving lijkt zich niet zozeer zorgen te maken over zijn metamorfose, maar wel over het feit dat hij afgetrapte turnpantoffels draagt. Vreemd...

Al na enkele stroken merk je dat je weer in het absurde universum van Fred (Othon Aristidès) terechtgekomen bent, een universum waar het bij momenten goed toeven is. Toegegeven, een absurde insteek is altijd erop of eronder. Bij Monty Python, Little Britain en Wat als? was het er meestal boenk op, bij Het Leugenpaleis, Neveneffecten en consoorten was het er vaak over en dus eronder, als je begrijpt wat we bedoelen... Ook bij deze De Kraai op Gymschoenen hadden we eerst wel de nodige bedenkingen. Fred speelt duidelijk leentjebuur bij Franz Kafka's De Gedaanteverwisseling waarin protagonist Gregor Samsa op een nacht in een kever veranderd is. Door op pagina 24 zelf naar deze classic te verwijzen, snoert Fred alle voorspelbare kritieken echter onverbiddelijk de mond. Het arsenaal ongerijmdheden lijkt bij de auteur haast onuitputtelijk, maar tussen de regels door biedt hij de lezer veel meer dan een opeenvolging van nonsensicale malligheden.

Als je weet dat deze De Kraai op Gymschoenen het eerste album is dat Fred tekende na zijn depressie begin jaren 1990, vallen de puzzelstukjes netjes in elkaar. De auteur heeft het even gehad met zijn regulier werk en levert hier een maatschappijkritisch en existentialistisch, maar tegelijk ook therapeutisch werkje af. "Wat gebeurt er met een mens als hij (even) niet voldoet aan de strenge normen van een verstarde samenleving die vooral het hokjesdenken propageert?" is een vraag waar we ook hier geen antwoord op zullen krijgen.

Fred is zo’n klikt-het-niet-dan-botst-het-wel-auteur die steeds de grenzen van het geduld van zijn lezers opzoekt. Deze Kraai is dan misschien wel de ideale graadmeter om te kijken of je bereid bent die grenzen te verleggen. Wij hebben het gedaan, hebben serieus getwijfeld, maar zijn er nu heel blij om...