Ooit zagen we in een oude bibliotheek in Praag de gedroogde resten van een dodo hangen. Wat er ondertussen met die relieken gebeurd is, weten we niet, maar bij een volgend bezoek konden we hem in elk geval niet meer spotten. De plaatselijke gids kon ons ook niet verder helpen, aangezien ons Tsjechisch zich beperkte tot het bestellen van een lokale pivo. Hoewel het beest al uitgestorven is sinds het einde van de zeventiende eeuw blijft het tot de verbeelding spreken van cultuurmakers. Merho liet ze opdraven in zijn Bistro Dodo en het Nederlandse duo Piet Wijn en Thom Roep in Douwe Dabbert, er is een legendarische scène in de eerste Ice Age-film en zelfs de nachtegaaltjes van Kinderen voor Kinderen mochten er in 1995 een nummer over zingen, een heuse oorwurm trouwens... Het was dus niet echt een verrassing dat Philippe Delzenne ooit eens een Jommeke-album aan de dodo zou wijden, al gaat het hier over verre nicht Doris Dada die door Flip in een vorig leven nog de beginselen van de Nederlandse taal bijgebracht werd.

We herinneren het ons nog als gisteren dat we in de late jaren 1970 — toen we zelf nog tot de doelgroep behoorden — maar al te graag dergelijke verse albuminfo gingen verifiëren in (toen nog) een encyclopedie. We kunnen ons dan ook goed voorstellen dat dodo bij onze basisschoolleerlingen een hot topic zal zijn in de surfcijfers van februari. We hebben ooit de boude stelling gelanceerd dat we meer geschiedenis en aardrijkskunde hebben geleerd uit strips dan uit de lessen op school en eigenlijk staan we daar nog steeds vierkant achter. Zonder een Jef Nys en een Willy Vandersteen hadden we als tienjarige waarschijnlijk nooit gehoord van Inca's, India, Arabieren en jaguars. We betreuren het dan ook ten zeerste dat het in bepaalde kringen nog steeds bon ton is om af te geven op dergelijke familiestrips. Onlangs kregen we zelfs een mail van een stripmaker die ons met de nodige dedain interpelleerde over het feit dat Jommeke een plaats kreeg op deze website. Toegegeven, Jommeke is al jaren een formulestrip en verrassingen hoef je zeker niet meer te verwachten. Maar misschien is het net die voorspelbaarheid die je doet 'thuiskomen' bij ons strooien dakske en zijn kompanen. Soms heb je nu eenmaal niet veel nodig om al cocoonend een kwartiertje in je comfortzone te blijven hangen!