Bibliografie van Simon Van Liemt
• Bezweringen
Bibliografie van Zidrou
• De Adoptie
• De Boss
• De Kannibrallen
• De Klant
• De Nar
• De Nieuwe Avonturen van Clifton
• De Platenspeler
• De Sliert
• De Verhalenverteller
• Dokus
• Drie Vruchten
• Een Mooie Reis
• Folies Bergère
• Het Vel van de Beer
• Kale Kop
• La Mondaine
• Lydie
• Margo en Oscar Pluis
• Marie-Leontine
• Marina
• Merci
• Michel
• Moederkillers
• Mooie Zomers
• Onafscheidelijk
• Requiem
• Ridder Brayard
• Robbedoes door...
• Scott Zombi
• Shi
• Tamara
• Verstild Leven
• Vlooienbaal
• WAUW!
• Wie Laatst Lacht
• Zwijgen Als Vermoord
DE NIEUWE AVONTUREN VAN RIK RINGERS 2
Moord in de Jardin du Luxembourg


Simon Van Liemt + Zidrou • Le Lombard
56 p. (SC)
Ondeugend en onkreukbaar

Het zal je maar overkomen. Sta je op je wat oudere dag op een van de meest romantische plekken van de stad te wachten om een passionele kus in ontvangst te nemen en als het dan zover is, blijf je erin. Geen kat trek het zich aan — ook de nieuwe van Rik Ringers niet — tot een politicus hetzelfde lot ondergaat. Zidrou laat Rik Ringers op zoek gaan naar de schuldige miss killer lips. Het mysterieuze basisgegeven maakt dit plot een vintage Rik Ringers-verhaal, vergelijkbaar met de betere albums uit de oorspronkelijke reeks.

Dit is een album zoals we die vroeger ook graag lazen, met een hoge vaart en een niet te vergezochte tegenstander. Geen stripmoorden, ruimtewezens of paranormale toestanden. Gewoon Frankrijk in 1968, maar dan met een extra dodelijk kantje. Meer moet dat niet zijn. Toch hadden we even onze reserves wanneer Rik het tegen een nyctaloop opneemt — o ja hoor, dat hebben we even moeten opzoeken. Dat nevenplotje had voor ons niet gehoeven. Het wordt al snel op het bord van Bob Drummond, of was het nu Dalberg (vertalers, het wordt toch stilaan tijd om één naam te kiezen en daar dan bij te blijven) geschoven. Een goede zet, zo kan Rik zich focussen op die andere veel interessantere zaak. Het uiteindelijke motief is misschien wat minder karakteristiek voor de reeks, maar net daarom des te verrassender, en zeker niet ongepast. Even onkreukbaar maar ondeugender dan het origineel, dat is de Rik Ringers van Zidrou. Dit keer evenwel met iets minder zelfspot dan in het vorige deel.

Simon Van Liemt leert snel. Bij het vorige album hadden we nog even tijd nodig om te wennen aan zijn tekenstijl. De inlooptijd voor dit album is merkelijk korter. Van Liemt heeft duidelijk heel wat studieschetsen op papier gezet, want hij heeft dit keer zijn hoofdpersonage echt in de vingers. De tekenaar is op z'n sterkst wanneer close-ups aan bod komen en hij lijkt dat nu te beseffen. De minder geslaagde uitgezoomde perspectieven zijn gedaald in aantal.

Het eerste deel van deze vernieuwde reeks toonde voorzichtig hoopvolle signalen. Dit deel bevestigt, de sterreporter met de gele Porsche is nog lang niet uitverteld.

> DIEDERIK VAN DE VELDE — december 2016